PastaDoCiasta: Komentarz zedytowany przez usera dnia 16.11.2022 08:21Tym, którzy czują się już zmęczeni wywiadem z Ronaldo, polecam wywiad z Antonym, naprawdę jest co poczytać:
Ludzie myślą, że kłamię, kiedy im to mówię, ale nawet po tym, jak zadebiutowałem w profesjonalnej drużynie Sao Paulo, nadal mieszkałem w faweli. Nie, nie â taka jest prawda â w wieku 18 lat wciąż spałem w łóżku z tatą. Albo to, albo kanapa! Nie mieliśmy innego wyjścia. Człowieku, nawet w 2019 roku, kiedy strzeliłem gola przeciwko Corinthians w finale Paulista, byłem z powrotem w sąsiedztwie tej nocy. Ludzie wskazywali na mnie na ulicy - Właśnie widziałem cię w telewizji. Co ty tu robisz?? - Bracie, ja tu mieszkam - Wszyscy się śmiali. Nie wierzyli w to. Przeszedłem ze slumsów, przez Ajax do Manchesteru United w ciągu trzech lat. Ludzie zawsze pytają mnie, jak udało mi się tak szybko przekręcić klucz. Szczerze mówiąc, to dlatego, że nie czuję presji na boisku piłkarskim. Zero strachu. Strach? Czym jest strach? Kiedy dorastasz, przeskakując martwe ciała tylko po to, by dotrzeć do szkoły, nie możesz się niczego bać w piłce nożnej. Rzeczy, które widziałem, większość ekspertów piłkarskich może sobie tylko wyobrazić. Są rzeczy, których nie można odzobaczyć. W życiu cierpimy wystarczająco dużo. Martwimy się wystarczająco. Płaczemy wystarczająco.
Ale w piłce nożnej? Z piłką u stóp powinieneś odczuwać tylko radość. Urodziłem się dryblerem. To część moich korzeni. To dar, który zabrał mnie ze slumsów do Teatru Marzeń. Nigdy nie zmienię sposobu gry, bo to nie styl, to po prostu ja. To część mnie. Część naszej historii jako Brazylijczyków. Jeśli obejrzysz tylko jeden 10-sekundowy klip ze mną, nie zrozumiesz. Nic, co robię, nie jest żartem. Wszystko ma swój cel. Iść do przodu z odwagą, siać strach w przeciwniku, tworzyć przestrzeń, robić różnicę dla mojej drużyny. Jeśli myślisz, że jestem tylko klaunem, to nie rozumiesz mojej historii. Sztuka Ronaldinho, Cristiano i Neymara inspirowała mnie jako dziecko. Patrzyłem na tych bogów ze zdumieniem na kradzionym sygnale Wi-Fi, a potem wyszedłem na betonowe boisko, aby spróbować naśladować ich geniusz. Na początku grałem boso, na krwawiących stopach. Nie mieliśmy pieniędzy na odpowiednie buty. Byłem mały, ale dryblowałem z podłością, która pochodziła od Boga. Drybling zawsze był czymś we mnie. To był naturalny instynkt. Odmówiłem pochylenia głowy przed kimkolwiek. Wykonałbym elastico przeciwko dilerowi, czy rainbow przeciwko kierowcy autobusu, albo też założyłbym siatkę złodziejowi. Naprawdę miałem wy***ane na to kto by to był. Nawet jeśli urodziłeś się w piekle, jest to mały dar z nieba.