5 rzeczy, których nauczyliśmy się po meczu: Leicester

1. Manchester United posiada jeden z najlepszych ataków na świecie
Zacznijmy od pozytywów. Mając Angela Di Marię, Radamela Falcao, Robina van Persiego i Wayne'a Rooneya w drużynie, zawsze będziesz zdobywał mnóstwo goli, to oczywiste.

I w pierwszej połowie, gracze United zaprezentowali naprawdę ładny, ofensywny futbol. Zdobyli ładne gole, pokazali kilka ciekawych akcji, ale problemy zaczęły się po drugiej stronie boiska.

Tutaj naprawdę nie ma do czego się przyczepić. No może poza tym, iż Louis van Gaal poświęcił obronę na rzecz ataku...

2. Niektórzy obrońcy prezentują koszmarny poziom
Już podczas spotkania z QPR pojawiły się znaki ostrzegawcze, iż coś jest nie tak, jednak ekipa beniaminka z Londynu nie była w stanie wykorzystać błędów United. Lisy już takich problemów (i skrupułów) nie miały...

Największym zmartwieniem LvG powinien być fakt, że gracze Leicester nie musieli zbytnio się wysilać, aby zdobyć swoje gole.

Jamie Vardy mógł sobie biec, przez nikogo nieniepokojony prosto przez pomoc United, kiedy padała pierwsza bramka dla gospodarzy. A przecież mowa o beniaminku w starciu z 20. mistrzem Anglii!

Leicester było dobre w tym meczu, nie oszukujmy się, ale to United strzelili sobie w kolano.

W osobie Daleya Blinda, Louis van Gaal pewnego dnia będzie miał świetną tarczę dla defensywy United. Jego inteligencja boiskowa jest niesamowita, co pozwala sądzić, iż będzie z niego ogromny pożytek.

Jednak obecnie, Van Gaal postanowił sprawdzić swoje atuty ofensywne, posyłając do gry drużynę ułożoną w diament. Wobec tego, kiedy wszyscy ruszyli do ataku, tylko Blind zostawał z tyłu, mając do zabezpieczenia ogromny teren.

Jaki był tego efekt? Przy bramce Jamiego Vardy'ego to Wayne Rooney był najbliżej dogonienia piłkarza rywali, chociaż musiał wracać się przez całe boisko.

3. Tyler Blackett z tego wyjdzie
Historia tego nie zapomni i jeszcze przez długi czas będziemy wypominać Tylerowi czerwoną kartkę i rzut karny w meczu z Leicester, jednak to właśnie on był najlepszym obrońcą w pierwszej połowie.

Trudno się nie zgodzić, że wciąż nie wygląda on jak rasowy, doświadczony lider defensywy, ale dajmy mu czas, trochę rozegranych spotkań, a otrzymamy obrońcę z którego będzie wiele lat pożytku.

Nie można tylko na Tylera zrzucać całej winy za ten mecz. Poczekajmy i zobaczymy, co z niego wyrośnie. W każdym razie, drzemie w nim potencjał większy niż na przykład w Smallingu.

4. Boczni obrońcy nie mają wsparcia w diamencie Van Gaala
Wariacja Van Gaala na temat 4-4-2 pozwoliła mu zmieścić w jednym składzie Di Marię, Herrerę, Rooneya, Falcao i Van Persiego.

Jednak bez typowych skrzydłowych, Rafael i Rojo pozostawali bez wsparcia, kiedy Leicester miało piłkę. Tylko ich zadaniem było zabezpieczanie boków, dlatego też, gdy Lisy znajdowały się w natarciu, pojawiało się sporo miejsca, które któryś z tej dwójki musiał pokryć.

Tak nie może być, bowiem nawet najlepszy boczny obrońca, bez wsparcia kolegów nie da sobie rady. Skrzydłowi nie mogą odpowiadać tylko za atak. Wróć. Najpierw trzeba skrzydłowymi grać...

5. Nie tylko defensywa jest problemem
Większość fanów United przez ostatnie miesiące mówiła, iż w klubie potrzeba przynajmniej jednego światowej klasy środkowego obrońcy i środkowego pomocnika.

Jednak ich życzenie nie zostało spełnione.

34-letni Estaban Cambiasso prowadził grę Leicester w swoim pełnym debiucie, po zaledwie 45 minutach, jakie zaliczył od poprzedniego sezonu. Prowadził tak, iż biegał gdzie chciał, podawał gdzie chciał i robił co chciał. To chyba mówi wszystko o pomocy Manchesteru United...