Amorim po porażce z Tottenhamem: Moja praca tutaj jest bardzo trudna

sztejner: jesteśmy w trakcie przebudowy.

a myśmy kiedy opuścili tą strefę budowy że tak piszesz ?

awe: I tak sobie spiewasz przez 12 lat, jestesmy w przebudowie ?

4uKrychu: Odpowiadając na dwa powyższe komentarze - do tej pory klub błądził po omacku. Teraz ma nowego prezesa i ludzi którzy osiągali sukcesy w innych klubach i to oni nas teraz prowadzą więc dajcie im czas. Glazerowie zeszli na drugi plan aktualnie i w końcu coś się zaczyna dziać. Jeżeli tego nie widzicie to bardzo mi przykro ale tak jest.

Bananas: Dlatego lepiej odbić od czytania komentarzy bo poziom ich jest żenująco niski.

4uKrychu: "Sir Alex Ferguson po pierwszych 21 meczach w roli menadżera Manchesteru United miał jedynie 38% zwycięstw. Rúben Amorim po 21 meczach ma niewiele więcej bo 42% zwycięstw.
Gdy trzeba budować od nowa, złe wyniki mogą się przytrafić, to jest niemal oczywiste. Sir Alex Ferguson również musiał radzić sobie ze słabymi piłkarzami i brakiem dyscypliny w szatni. W pierwszych okienkach transferowych Sir Alex systematycznie pozbywał się podstarzałych graczy m.in. Stapletona, Morana, Albistona czy McGratha. Wielu z nich postrzegano wówczas za jednych z najlepszych w zespole. Sir Alex jednak postawił na swoim, coraz częściej wielu graczy pojawiało się na ławce rezerwowych, by finalnie albo odejść na wypożyczenie (jak w przypadku m.in. Hughes'a do Barcelony), albo zostać całkowicie sprzedanym. Oczywiście wywołało to gniew wśród kibiców i krytykę dziennikarzy.
Zarzucano Fergusonowi, że jest zbyt surowy. Tymczasem Sir Alex Ferguson był bardzo zdyscyplinowany i ostrożny wobec zawodników, którzy byli teoretycznie ulubieńcami kibiców i mediów, nie zwracając uwagi na wszelkie negatywne opinie. Wprowadził wiele zmian, które początkowo sprawiły pogorszenie się wyników, rezultaty były fatalne. Zespół który za Rona Atkinsona rok rocznie osiągał 4 czy 5 miejsce w tabeli, w pierwszych kilku sezonach Fergusona zajmował m.in. 11 czy 13 miejsce. Stopniowo jednak gra zaczęła się poprawiać. Pojawiły się również pierwsze ważne transfery do klubu, Sir Alex sprowadził m.in. swojego byłego bramkarza z Aberdeen - Jima Leightona, obrońców Steve'a Bruce'a i Viv Andersona a także m.in. napastnika Briana McClaira.
Odbudowa United była bardzo długa i trudna. Kibice potrafili dzwonić do domu Fergusona, zwyczajnie grożąc mu by zrezygnował, ale nie poddał się, reszta to już historia. Przed Rúbenem Amorimem, czy jakimkolwiek nowym/następnym trenerem Manchesteru United jest taka sama droga, jaką przeszedł Sir Alex Ferguson od listopada 1986 roku do pierwszego tytułu ligowego. Nie stanie się to z dnia na dzień. Nie możemy oczekiwać cudów."

sztejner: wróci stary,dobry MU.

czyli taki co się będzie bujał między 5 a 10 miejscem,a nie między 10 a 15 ??
co za ulga

kazak8: popatrz na Everton i Moyesa

Luck: Kolejny wyskakuje z moyesem. To porównanie nie ma zbytnio sensu. Everton to inny świat, a moyes nie rewolucjonizował jego gry

kazak8: @Luck [link usunięty]

smutny87: Dlaczego nie można zdjąć tego Hojlunda?

Chudiniowy: Tego akurat nie wiem

Luck: Zaraz za Tobą zbyszku. Dziękuję za podzielenie się opinia

Kolegakolegi: No i grałbyś tymi juniorami, którzy po 2 meczach mieliby takie braki kondycyjne, że w trzecim meczu musieliby biegać z butlami z tlenem na plecach. Piłką juniorska to bajka w porównaniu do seniorskiej, a młodzieżowiec wchodzący w marszu do pierwszej drużyny to rzadkość. Na to potrzeba czasu, trzeba to robić stopniowo i w odpowiednim momencie, żeby taki młody zawodnik mógł się też przystosować psychicznie. Myślisz, że gdyby Chido, Kone i Amass nagle weszli do pierwszego składu, ale nie przełożyłoby się to na poprawę gry ani lepsze wyniki, to spłynęłoby to po nich? W ten sposób można obiecującemu talentowi zniszczyć karierę. Amorim wie, co robi, nie wprowadzając młodych do pierwszego składu. Nie ma ku temu teraz warunków. Powody do narzekania będą, jeśli młodzi nie dostaną szans w okresie przygotowawczym i na początku przyszłego sezonu. Ruben musi sobie radzić tą garstką zdrowych piłkarzy, których ma w tej chwili do dyspozycji i na tym wózku ujechać do mety, takie są realia.

smutny87: Biedny pracował sobie spokojnie w Sportingu aż nagle źli ludzie kazali mu objąć ManUtd. Chyba wiedział gdzie przychodzi i z jaką kadrą będzie pracował prawda?

Luck: Pewnie by chciał przyjść latem na spokojnie. Ale jak dostał tekstem teraz albo nigdy, to spróbował teraz

Kolegakolegi: Moyes wszedł do drużyny z dużo mniejszymi problemami kadrowymi, która grała za poprzedniego trenera bardzo podobnym systemem do tego, którego on sam używa. W dodatku można śmiało powiedzieć, że wielu piłkarzy Evertonu zjada niektórych zawodników United samym zaangażowaniem. Oni gryzą trawę, nasi machają rękami i narzekają jeden przez i na drugiego. Kogo wolałbyś mieć na napadzie - Hojlunda czy Beto? W środku pola lepszy duet Doucoure i Mangala (akurat on w tej chwili z urazem) czy Bruno i Ugarte? Porównaj sobie sposób w jaki chce grać Moyes, a jaki styl preferuje Amorim - który twoim zdaniem jest łatwiejszy w egzekucji na boisku? Mówienie "a Moyes to od razu robi w Evertonie wyniki" bez spojrzenia na jakikolwiek szerszy kontekst, jest zwyczajnie idiotyczne. Robota Amorima jest nieskończenie trudniejsza już chociażby ze względu na aspekt psychologiczny. Piłkarze Evertonu mają świadomość, że wszyscy skazują ich na spadek, a w najlepszym wypadku dolną połowę tabeli. Oni mogą tylko pozytywnie zaskoczyć. Zawodnicy United z każdej strony są atakowani tym, że wyniki są złe, że taki klub nie powinien być w dolnej połowie tabeli, niektórzy wymyślają bajki o potencjalnym spadku. Efekt tej presji, którą mają ze wszystkich stron, którą pewnie niektórzy z nich nakładają sami na siebie, jest widoczny w każdym meczu. Gdyby United byli na 6 miejscu, Garnacho wykończyłby swoją szansę bez problemu, Hojlund pewnie też skończyłby mecz z bramką, bo presja byłaby znacznie mniejsza. Nie jest to też coś, za co specjalnie można mieć do nich pretensje, bo z psychiką cholernie ciężko wygrać. Dzisiejszy mecz, paradoksalnie, jest dobrym sygnałem, bo gra sama w sobie nie wyglądała źle. Patrząc na całokształt, stworzyliśmy więcej, niż Spurs i z lepszym wykończeniem, wygralibyśmy ten mecz be większych problemów i jest to spory postęp w stosunku do ostatnich kilku spotkań. Kwestia, czy zawodnicy będą w stanie do dostrzec i pójdą za ciosem w kolejnych meczach, czy odbiorą tę porażkę jako kolejny cios na szczękę i na tym przebłysku się skończy. Dla jasności, bo już widzę, jak ktoś mi wypisuje bzdury, że niby moim zdaniem z tą drużyną nie jest nic nie tak - lwia część składu nie nadaje się do tego projektu i to nawet nie chodzi o umiejętności, bo w formie każdy z tych zawodników potrafi rywalizować na najwyższym poziomie. Problemem są odporność psychiczna i ambicja. Jeśli nie potrafią się odciąć od krytyki i wykonywać swojej pracy na 100%, kiedy klub jest w złej sytuacji, to znaczy, że nie potrafiliby też odciąć się od pochwał i dawać z siebie 150% w walce o tytuły. Zmiany kadrowe jak najbardziej są potrzebne, ale do lata trzeba się pogodzić ze świadomością, w jakiej sytuacji jesteśmy i dlaczego. To nie wina Amorima, Sir Jima czy Ineos. To wina polityki kadrowej, prowadzonej przez 2 dekady, która musiała doprowadzić w końcu do brutalnej pobudki. Jeśli szukamy winnych tego stanu rzeczy, to najwięcej złego zrobili właściciele - rodzina Glazerów.

Luck: Jak to jest ze tacy jak ty wyciagaja jednk zdanie i na tym budują narracje ?

dReddowski97: Nie buduję na jednym zdaniu, na wielu wywiadach. Czasami po prostu lubię odnieść się do komicznie brzmiących wypowiedzi :)

Kolegakolegi: Które brzmią komicznie tylko dlatego, że wycinasz je z kontekstu. Amorim miał na myśli to, że obydwie drużyny tworzyły sytuacje i zadecydowała jedynie skuteczność, co - patrząc na nasze ostatnie mecze - jest ogromnym pozytywem.

Kolegakolegi: W całej drużynie mamy 1 (słownie: jednego) wahadłowego, obecnie Amorim operuje z trójką zdrowych pomocników i jednym skrzydłowym. Po drodze też była masa kontuzji, wymuszona rotacja, braki kadrowe. Wszystkie kluby mają kontuzje, ale jeszcze nie widziałem, żeby drużyna wystawiła 8 młodzieżowców na ławce rezerwowych w meczu ligowym. Do tego lwia część składu nie dojeżdża psychicznie, co widać chociażby po wykończeniu Garnacho czy wypływaniu strzałów przez Onanę. Ta drużyna nie ma walczyć o europejskie puchary, ona ma dociągnąć na końca sezonu, może ugrać coś w Lidze Europy. Finalnie wina nie jest ani po stronie Amorima, ani po stronie piłkarzy. Zawinili Glazerzy swoją kretyńską polityką kadrową, która uprawiali przez ostatnie 20 lat. To, za co wielu przypisuje odpowiedzialność Ineos, to również kwestie zaniedbań właścicieli, które nowy zarząd musi naprawiać. W następnym sezonie Amorim będzie miał dużo łatwiejsze zadanie - zacznie sezon od okresu przygotowawczego, będzie miał czas wprowadzić powoli młodych piłkarzy do pierwszej drużyny, całkiem możliwy jest brak europejskiej piłki, co pozwoli na wi cej odpoczynku i wyrównanie formy. Jeśli w przyszłym sezonie
a) do drużyny nie zaczną wchodzić młodzi z akademii
b) nie zaczniemy osiągać lepszych rezultatów w lidze
to może być czas, żeby zacząć wątpić w trenera, ale to też zależy od tego, jak przebiegnie letnie okienko transferowe.

Piwal: a przypomniec Ci sztejner jak Ci sie spiewka zmienila gdy Ten Hag po beznadziejnej koncowce sezonu wygral puchar ? :)

sztejner: Komentarz zedytowany przez usera dnia 17.02.2025 06:29

No dawaj,bo lubisz cytować moje komentarze :)
Otwieraj swoją kartotekę i leć z tematem,dawaj.

Luck: Tak, atakowali co raz więcej, jeden napastnik, zaraz drugi mieli szansę. Więc to jest logiczne co mowi

smutny87: Ten rozwój zapewne też widać gołym okiem.

Kolegakolegi: Jakich młodych? Kto jest niby gotowy do gry w pierwszej drużynie? Wprowadzanie zawodników do głównej drużyny, nie jest takie proste. Jeśli ktoś się wyróżnia na poziomie juniorskim - jak Chido chociażby - to jest to pierwszy krok, ale poziom intensywności w dorosłej piłce to jest zupełnie inna bajka. Amorim ma nagle, z buta wystawić 5-6 młodych, żeby się po dwóch meczach połamali? Jakości to też nie wniesie, bo to już nie lata '80 i przepaść między piłką juniorską i seniorską jest kolosalna. Do tego ci piłkarze muszą przeskoczyć kilka poziomów nie tylko fizycznie, ale też psychicznie i technicznie. Jeśli nie mówimy o wyjątkowym talencie, to taki proces trwa tygodniami, jak nie miesiącami. Młodziak najpierw jakiś czas trenuje z pierwszą drużyną, potem zaczyna łapać minuty z ławki. Amorim ma, co ma i z tym musi sobie poradzić do końca sezonu, a wszechwiedzący kibice lepiej zrobią, jak odpuszczą ciągłe ataki i będą po prostu kibicować. Wbrew temu, co wielu sobie wyobraża, to mogłoby zrobić naprawdę dużą różnicę.

gorzky: Gdyby LvG tak myślał to nie było by Rashforda, Moyes nie miałby Januzaja, SAF Beckhama, Giggsa, Scholesa czy Nevilla. Młodzi muszą dostać szansę, jeśli ktoś jest wybitny to nie ważne czy ma 17 czy 20 lat.

smutny87: Komentarz zedytowany przez usera dnia 16.02.2025 23:20

Gdzie widzisz problem w zmianie takiego Hojlunda w powiedzmy 70-75 minucie meczu? Gość nic nie gra, bramek ma tyle co Bednarek no ale nie można go podmienić bo co? Wchodzi małolat z zapasem sił i liczymy, że czymś zaskoczyć a zostawiając na boisku zmęczonego duńskiego pniaka odbieramy sobie szansę na cokolwiek. Pytasz kto z młodych jest gotowy na pierwszą drużynę a Hojlund jest gotowy?

Kolegakolegi: @gorzky @smutny87 Rashford był właśnie takim wyjątkowym talentem, pozostali, których wymieniłeś, potrzebowali kilku lat, żeby wejść na najwyższy poziom, a i tak każdy z nich dostawał szansę w dużo lepszych okolicznościach niż obecne. Wprowadzenie młodego zawodnika w takim meczu, przy takim wyniku, kiedy klub jest w takiej sytuacji, może mu zrujnować psychikę. Fakt, istnieje szansa, że wygra drużynie mecz albo wywalczy punkt, ale jeśli zagra źle, zmarnuje szansę na gola lub zawini przy bramce, to media i kibice będą na nim wieszać psy. Amorim doskonale wie, co robi.

cyprian: Kolegakolegi o czym ty w ogóle mówisz? Kiedyś było łatwiej wejść młodym zawodnikom do pierwszego zespołu? Lata 90, czy wczesne XXI wieku, to przecież okres mega fizycznej gry na wyspach. Po boiskach biegali rzeźnicy typu Kean, gotowi bez mrugnięcia okiem połamać nogi rywalowi. Sędziowie pozwalali na bardzo dużo i przymykali oko na wiele, a brutalne faule często nie kończyły się nawet żółtym kartonikiem. Nie wiem jak było w latach 80 i wcześniejszych, ale podejrzewam, że jeszcze gorzej. To niby mają być lepsze warunki do wejścia 17-19 latka do dorosłego futbolu?

Beckham, czy Giggs potrzebowali kilku lat? Co ty bredzisz człowieku. Weszli drzwiami razem z futryną do pierwszego składu od momentu debiutu. Tak samo jak cała reszta utalentowanych zawodników w tamtych czasach. Rooney debiutując w United strzelił hat trika w lidze mistrzów mając 18 lat, ale nie było by go u nas, gdyby w wieku 16 lat nie strzelał bramek w Evertonie.

Na czym te nasze młode talenty mają się spalić? Na meczu o pietruszkę z totkami? A co my gramy o mistrzostwo? Kiedy jak nie teraz mają zbierać doświadczenie? 16-17 letni Yamal gra o mistrzostwo Europy, a my się mamy martwić o psychikę 18-19 letnich zawodników, bo zmarnują sytuację w meczu o nic?

Ja zgadzam się ze stwierdzeniem, że młodych trzeba powoli budować i stopniowo wprowadzać do 1 składu, ale kiedy jak nie teraz?! Kiedy, jak nie w meczu o psi... dzwonek, zwłaszcza, że na ławce mamy samych młodzieżowców? Jak taki mecz przerasta psychicznie któregokolwiek z naszych zawodników, to znaczy, że powinien poszukać innego klubu.

Kolegakolegi: Komentarz zedytowany przez usera dnia 19.02.2025 19:01

@cyprian Wybrałeś sobie przykłady pod tezę i w dalszym ciągu sam sobie zaprzeczyłeś, to chyba zasługuje na medal. Ciężko było młodym wchodzić do seniorskiej piłki, ale 16-letni Rooney dał radę, młodziutki CR7 zamiatał tych łamaczy nóg pod dywan, Scholes, Giggs czy reszta tej bandy również dawali radę, więc wybierz sobie, którego argumentu chcesz użyć. Co do reszty tego steku bzdur, zobacz sobie w jakich warunkach i z jakich akademii pochodzą młodzi zawodnicy, których wymieniłeś. Który z naszych zawodników się umywa do Yamala? Jaki podjazd ma nasza akademia do La Masii? Gdzie jesteśmy my, a gdzie Barca i kto jest w głębszym kryzysie? Ty wiesz cokolwiek o ludzkiej psychice? Ta grupa zawodników w żaden sposób nie była przygotowana, że będą w takiej sytuacji - i tu mówię o drużynie seniorskiej, a gdzie juniorzy. Presja zjada ich na śniadanie, stąd impotencja pod bramką rywala. Mecz o pietruszkę? Jeśli wyjazdowy mecz z będącymi jedno miejsce nad nami w dolnej połowie tabeli Spurs, to mecz o pietruszkę, to mecze z Brighton czy Brentford chyba powinniśmy celowo przegrywać, albo nawet ich nie rozgrywać, bo i po co, skoro one znaczą jeszcze mniej. Gdyby Barca miotała się po dolnej połowie tabeli, kiedy Yamal debiutował, to by nie zadebiutował, bo na barkach młodych piłkarzy nie składa się ciężaru wciągnięcia drużyny z takiego syfu. Młodzi dostaną szansę jak przestaniemy grać o cokolwiek albo zostaną wprowadzeni w okresie przygotowawczym, żeby mogli wejść do składu od początku sezonu i nie powinno to nikogo dziwić, szokować, bulwersować ani złościć. Taka jest kolej rzeczy, a jak któryś dostanie szansę wcześniej, to tylko znak, że niesamowicie się wyróżnia na tle reszty albo Ruben zaczyna być zdesperowany.