Analiza: Jak to jest z tym Blindem?

Zmiana na formację 4-3-3 połączona ze stałością w wyborze zawodników pozwoliła United na kompleksowe zwycięstwo z Tottenhamem, wygraną nad Liverpoolem na ich własnym stadionie, a także rozbicie broniącej się przed spadkiem Aston Villi.

Głównym czynnikiem odpowiedzialnym za ostatnie dobre występy Czerwonych Diabłów jest decyzja o grze Wayne'a Rooneya na jego preferowanej pozycji, kiedy za jego plecami rozstawieni są sami żądni posiadania piłki środkowi pomocnicy. Chytrość Juana Maty i energia Andera Herrery doskonale uzupełniają fizyczność Marouane'a Fellainiego i opanowanie Michaela Carricka.

Gdy tylko Michael Carrick był zdolny do gry, Van Gaal zawsze desygnował Anglika do gry od pierwszej minuty. Michael stał się kluczową postacią w centralnej strefie boiska i wykonuje fantastyczną pracę zarówno przerywając ataki przeciwnika, jak i wyprowadzając własne z głębi pola. Wielu myślało, że te zadania będą należeć do Daleya Blinda, który także świetnie się spisywał, gdy tylko był wystawiany do gry w drugiej linii.

Niemniej jednak, w nowym systemie Blind jest ustawiany na bardziej wymagającej fizycznie pozycji lewego obrońcy, gdzie tymczasowo zastępuje kontuzjowanego Luke'a Shawa.

Holender w trakcie swojej krótkiej kariery zdążył już przywyknąć do grania na różnych pozycjach i udowadniał, ze jego wszechstronność nie jest przeszkodą. Fakt, iż Blind dobrze radzi sobie na w różnych rolach jest bez wątpienia jego główną zaletą i nieźle się spisywał, niezależnie od tego gdzie był wystawiany. Blind może nie wygląda jak obecny typowy obrońca, ale jak dotychczas radził sobie fantastycznie i wygląda na to, że zapewnił sobie miejsce w składzie Louisa van Gaala.

Pewnie spodziewacie się, że żeby grać na takiej wymagającej pozycji jak boczny obrońca to trzeba być nad wyraz szybkim. Blind w ostatnich tygodniach zaprzecza tej teorii wykorzystując swoje mądre pozycjonowanie oraz wytrzymałość. 25-latek posiada wyborną technikę, jednak najważniejszym jest fakt, iż posiada niesamowity mózg futbolowy, dzięki któremu ma zdolność do odczytywania nagłych zwrotów akcji i wie, kiedy jest odpowiedni czas na zaatakowanie rywala.

Przeciwko Aston Villi, Blind popisał się wszystkimi swoimi zaletami. Holender do spółki z Youngiem i Fellainim rządził na lewej flance. Między nim, a tą dwójką powstała nić porozumienia, za sprawą której ich współpraca w trójkącie po lewej stronie boiska spisywała się wyśmienicie. United od czasu zmiany systemu, znaczną część swoich ataków wyprowadzał właśnie tą stroną boiska i nie inaczej było w spotkaniu z The Villans.

Blind z każdym atakiem zapewniał swojej drużynie mnóstwo możliwości na przełamanie swoich rywali, którzy nie mogli poradzić z przełamaniem szyków ofensywnych gospodarzy, co objawiło się w ogromnej różnicy w posiadaniu piłki. Były zawodnik Ajaksu był stale na połowie rywala, zwłaszcza w pierwszej połowie, kiedy koledzy z drużyny zapewniali Blindowi możliwości na dośrodkowania. Jego heat mapa pokazuje jak wysoko się pojawiał i nikogo nie powinno dziwić, że gospodarze wydawali się grać z przewagą jednego zawodnika w tym rejonie boiska.

Blind odnajduje się dobrze w końcowej fazie ataku przy niezliczonych sytuacjach, gdzie musi dostarczyć podanie do kogoś wybrać w polu karnym. Trzykrotnie dośrodkowywał i choć żadna wrzutka nie dotarła do jego kolegi z zespołu, to były to ostrzeżenia dla gości, którzy pod tym względem nieźle się bronili. Blind pobiegł by szybko wznowić grę z rzutu rożnego i podał piłkę do znajdującego się w polu karnym Rooneya, który, gdyby nie heroiczne bloki obrońców The Villans, zapewne zdobył by bramkę.

Łącznie, w tym meczu Blind stworzył trzy sytuacje i był znaczącym zagrożeniem gdy tylko podłączał się do ataku.

Kluczowe podania Daleya Blinda w meczu z Aston Villą
W sposób nieunikniony, Daley osiągnął sukces poprzez zwykłą trwałość. Po dwójkowej akcji z Ashleyem Youngiem, Holender znalazł się na dogodnej pozycji do dośrodkowania i liczenia na łut szczęścia, że futbolówka trafi do któregoś z zawodników w czerwonej koszulce. Jednakże jego chłodny umysł pozwolił mu na dogranie piłki po ziemi do ustawionego w okolicach narożnika pola karnego Andera Herrery, który zakończył akcję golem. To była asysta, która pokazała wspaniałą technikę Blinda, a także jego spokój i stanowczość.

Doświadczenie 25-latka ze środka pola przydaje się mu na pozycji lewego obrońcy. Do filozofii Van Gaala, która opiera się głównie na posiadaniu piłki i stworzenia sobie dogodnej sytuacji na jego koniec, Blind pasuje perfekcyjnie. Oznacza to, że jego brak szybkości wcale nie ma znaczenia, ale jego niezawodność w przekazaniu piłki środkowym pomocnik lub skrzydłowym okazuje się być kluczowa. W sobotę Blind był bardzo blisko perfekcji - Holender skończył spotkanie z celnością podań na poziomie 96%, podnosząc tym samym swoją średnią z całego sezonu do 89%.

Jak widzicie, w żaden sposób nie wpłynął negatywnie na posiadanie piłki. Blind cały czas był zainteresowany zagraniem jej do przodu i zaoferowania się do zagrania z nim akcji ofensywnej niż podania do tyłu lub wszerz boiska, o co United byli tak często osądzani w tym sezonie. Jest piłkarzem, który podejmuje właściwe decyzje. Zarówno z piłką przy nodze, jak i bez niej, przez całe 90 minut spotkania z Aston Villą był fantastyczny.

Tylko zdobywca dwu goli, Ander Herrra (91), otrzymał wyższą notę od Blinda (75) za swój występ od Squawki za sobotni mecz. Nie tylko wspaniale spisywał się w ofensywnie, ale także zanotował solidny defensywny występ. Zrobił po prostu wszystko co do niego należało. Wygrał 100% pojedynków powietrznych i odbiorów, do tego zanotował cztery przechwyty futbolówki. Blind przewiduje niebezpieczeństwo i dobrze czyta grę zamiast bez namysłu rzucać się na piłkę.

Blind zawsze kontroluje swoje ruchy i jego wychowanie, które wyniósł z Ajaksu pozwala mu na spokój, którym dysponuje będąc w posiadaniu piłki pozwala mu na grę na różnych pozycjach. To sprawia, że Holender byłby niezwykle cennym zawodnikiem dla każdej drużyny.

Decyzja o przesunięciu go na lewą stronę obrony nie tylko okazała się być korzystna dla drużyny dzięki jego doskonałej współpracy z Youngiem i Fellainim, ale także pozwoliła ona Michaelowi Carrickowi na grę na swojej nominalnej pozycji. Van Gaal widzi miejsce dla Blinda w każdym systemie swojej filozofii, co potwierdza fakt, że od swojego przybycia na Old Trafford, Holender jest regularnie wybierany do podstawowej jedenastki.