Alex Büttner: Moi piłkarscy idole

W młodości fascynowałem się Johanem Cruyffem. Nigdy nie oglądałem go na żywo, ale często włączałem kasety wideo, które miał mój tata, podobnie jak większość obywateli Holandii. Był fantastycznym, szybkim, świetnie wyszkolonym technicznie zawodnikiem i zdobywał mnóstwo bramek - sprawiał, że futbol wydawał się łatwy. Tak jak ja występował dla Ajaksu. Imponowała mi jego pewność siebie. No i też jest Holendrem, co sprawiło, że stał się moim bohaterem. To jeden z najlepszych piłkarzy w historii futbolu, a obok Marco van Bastena - elita piłki holenderskiej.

Diego Maradona był szybkim dryblerem, który często zdobywał bramki. Na nagraniach widać, jak świetnie radził sobie z agresywnymi odbiorami przeciwników: biegł dalej i strzelał gola. Podziwiam jego odwagę. Pamiętam jego gol zdobyty ręką na Mistrzostwach Świata w 1986 przeciwko Anglii i drugi, kiedy przedarł się z piłką przez pół boiska, by na końcu wpakować ją do siatki. Zdarza mi się oglądać występy Maradony na kasetach lub YouTube i czytać o nim książkę. Był fantastycznym zawodnikiem.

Jako dzieciak biegałem też z nazwiskiem brazylijskiego Ronaldo na koszulce. Szybki i świetny technicznie, kiedy dryblował, nie przejmował się odbiorami przeciwników czy faulami, zupełnie jak Maradona. Próbowałem zachować jego pewność siebie w starciach 1-1. Oglądałem jego gole w meczu z Holandią na Mistrzostwach Świata w 1998 i w 2002, kiedy został królem strzelców. Czasem włączamy w szatni filmy z YouTube, prezentujące jego występy. Wydaje się, że wbijał gola podczas każdego swojego występu! Oglądałem też jego występ na Old Trafford, gdy zdobył hattricka i zszedł z murawy, oklaskiwany przez trybuny. To wspaniały piłkarz.