A co jeśli Szkot namaścił nie tego Szkota?

Notka miała być o czymś innym, ale pewna rozmowa wszystko zmieniła...Stąd też ten szybki wpis.

Pół roku, tyle czasu spędziłem mocno trzymając kciuki za następcę Fergusona. Trzymałby pewnie dalej, gdyby nie kubeł zimnej wody w postaci statystyk podesłanych przez Badkinsa. To nie jest tak, że nie kibicuję Manchesterowi United, to nie jest tak, że przestałem wierzyć w ich sukces. To jest tak, że po prostu nie wierzę już w sukces Manchesteru United pod wodzą Davida Moyesa. Zaraz pewnie rzucicie, że będzie mi łyso, gdy Czerwone Diabły coś wygrają. Nie, nie będzie. Nazwę to cudem i ucieszę się, bo to przecież mój kochany klub, ale na pewno nie będę się radował z widoku rudowłosej postaci na ławce trenerskiej.

Za czasów sir Alexa Fergusona ekipa z Old Trafford często grywała z kontrataku, wykorzystując szybkość skrzydłowych. Obecnie, przez pół roku gry w Premier League, mistrzowie Anglii nie przeprowadzili ani jednej skutecznej kontry.

Wiecie, co oznacza \"gra na aferę\"? Przyjęcie piłki i do przodu, czyli najnowszy styl United. Nie gramy środkiem, mając do dyspozycji takich graczy jak Carrick, Fellaini, Fletcher, Kagawa, Cleverley. Baa jesteśmy najrzadziej grającą środkiem drużyną w całej lidze. Plasujemy się za Stoke City, za West Ham United, którzy w środku pomocy mają Kevina Nolana, a Andy Carroll tylko zgarnia wszystkie piłki. Cudnie prawda?

Za to w ilości dośrodkowań w pole karne jesteśmy liderami. Tak właśnie, gramy na aferę. Dość powiedzieć, iż w meczu ze Stoke City Robin van Persie otrzymał siedemnaście podań z czego aż siedem pochodziło od obrońców. Czy tak powinien grać mistrz Anglii?

Pamiętacie coś takiego jak Fergie Time? Chyba każdy zespół bał się magicznego zegarka Szkota, istnego czasowstrzymywacza, kiedy to jego podopieczni w cudowny sposób odrabiali straty. Za półrocznych rządów Davida M., Manchester United ANI RAZU nie odrobił punktu w ostatnich dziesięciu minutach meczu.

A i jeszcze jedno, co nurtuje pewnie wszystkich od początku tego sezonu. Dlaczego nie gra Wilfried Zaha, którym tak zachwycał się Ferguson? Dlaczego w jego miejsce wypuszczany jest Ashley Young, Antonio Valencia czy Danny Welbeck? Brak doświadczenia? Nieopierzenie? Spójrzcie co ten chłopak wyprawiał w pierwszym meczu dla Cardiff City... Czy nie wypadałoby dać mu szansy?

Tłumaczyliśmy to wszystko tym, że kadra jest jaka jest. Jednak tutaj nie pomoże sprowadzenie Toniego Kroosa, Cesca Fabregasa, Juana Maty i Cristiano Ronaldo. Jeśli człowiek mając tak dobrze operujących piłką po ziemi piłkarzy jak wspomniani Carrick, Fletcher, Kagawa, Cleverley, Fellaini gra na aferę to nie jest wina piłkarzy. To jest wina trenera. Mnóstwo pytań, a odpowiedzi nie ma, co jest nie tak?

Zanim mnie zjecie, spójrzcie na rekordy pana Davida M., a potem życzę smacznego, tylko się nie zadławcie lub zakrztuście, jak ja powyższymi statystykami...

David M. - Tablica rekordów

- Pierwsza domowa porażka United z WBA od 1978 roku.
- Pierwsza domowa porażka United z Newcastle od 1972 roku.
- Pierwsza domowa porażka z Evertonem od 1992 roku.
- Pierwsza w historii domowa porażka ze Swansea.
- Trzy kolejne porażki po raz pierwszy od 2001 roku.
- Pierwsza ligowa porażka ze Stoke City od 1984 roku.

PS: Pamiętacie, co nasz menadżer powiedział po porażce z Liverpoolem? Tak, było to już klasyczne moyesowskie: \"zagraliśmy dobry mecz\" ;) Idę po popcorn.

PS2: Dziękuję Badziu za ściągnięcie różowych okularków ;)