Jones o swoich kontuzjach: Widzę światełko na końcu tunelu

Jones latem ubiegłego roku poddał się operacji, aby rozwiązać trapiący go problem z kolanem. Anglik za kulisami ciężko pracował nad powrotem na boisko, o czym opowiedział w audycji UTD Podcast.

– Czuję się teraz dobrze – zapewnia Jones. – W ostatnich dwóch latach przeszedłem przez prawdziwe piekło. Miałem problem z moim kolanem i po lockdownie doszło do takiego etapu, że myślałem, że to już koniec.

– W okresie lockdownu utrzymywałem dobrą formę i wróciłem. Pamiętam natomiast trening w Carrington, po którym lekarz powiedział: „już wystarczy”. Wiedziałem, że spędzę trochę czasu poza boiskiem, co było dla mnie trudne. Ale musiałem to zrobić.

– Na szczęście widzę teraz światełko na końcu tunelu. Wróciłem do treningów, zagrałem kilka meczów za zamkniętymi drzwiami i czuję się naprawdę dobrze. Fajnie jest wrócić do treningów z chłopakami. Znów mogę poczuć się jak piłkarz, bo przez ostatnich 15 miesięcy byłem w „żłobku dla tatusiów”.

– Było ciężko. Byłem najbardziej przybity w moim życiu, jeśli chodzi o bycie piłkarzem, człowiekiem. Starasz się mieć zachować równowagę pomiędzy futbolem a życiem rodzinnym, ale trudno wracało się do domu i dbało o dzieciaki. Jesteś w domu, ale tak naprawdę cię tam nie ma, nie jesteś obecny. Teraz fajnie, że odzyskałem tę równowagę.

– Będę brutalnie szczery i muszę przyznać, że trudno oglądało mi się futbol. Nie mogłem bowiem sam nic zrobić. Siedzisz i nie możesz ruszyć nogą. Przychodzenie do ośrodka treningowego każdego dnia jest ciężkie, bo wiesz, że będziesz poza grą długo. Wiedziałem to, gdy decydowałem się na operację.

– Na szczęście mam dookoła siebie dobry zespół, rodzinę, przyjaciół i przetrwałem to – dodaje Jones.

Phila Jonesa w procesie rehabilitacji wspierał Ole Gunnar Solskjaer. Norweski menadżer chwalił ciężką pracę i podejście Anglika, gdy temu zdarzył się nawrót kontuzji.

– Miło było to usłyszeć. Rozmawiałem z Solskjaerem po tym wszystkim i podziękowałem za miłe słowa, bo sporo one dla mnie znaczyły. Dla piłkarza nie ma ważniejszej rzeczy, niż wiedza, że wspierają cię menadżer, sztab szkoleniowy, trenerzy i koledzy z zespołu – przyznaje Jones.

– Czułem wsparcie menadżera i to było fajne uczucie. Wtedy tego bardzo potrzebowałem i to było miłe – dodaje Anglik.