Rose: Pochettino ostatecznie wyląduje w United

Magik1990MU: Giggs odpada. Totalnie...

MtN: Niby dlaczego odpada ? skad wiesz jakim by byl trenerem moze akurat by cos zdzialal.

Magik1990MU: Giggs stracił przez swój haniebny czyn nie tylko szansę na tytuł szlachecki, ale i szacunek wielu ludzi. W dzisiejszych czasach piłkarze nie mają respektu do ikon, więc tym ciężej mi uwierzyć, że będą mieć do człowieka, który sypiał z żoną swojego brata.

KalinaRIP: Komentarz zedytowany przez usera dnia 20.05.2020 18:13

Ale populizm. Piłka to piłka, życie prywatne to życie prywatne, chyba nie sugerujesz że nie ma człowieka świata piłki który nie szanowałby i nie doceniał osiągnięć Giggsa? Ktoś kto brałby pod uwagę życiowe błędy, niezwiązane z zawodem jak dla mnie również nie zasługuje na szacunek. O ile ten nędzny świat byłby lepszym miejscem gdyby chociaż każdy patrzył tylko na siebie

Magik1990MU: "O ile ten nędzny świat byłby lepszym miejscem gdyby chociaż każdy patrzył tylko na siebie"

Ale tak nie jest. Świat jest jaki jest i trzeba być realistą. W dzisiejszych czasach trenerzy już nie mają takiego respektu, jak kiedyś, a sukcesy nie gwarantują szacunku wśród piłkarzy.

Zannah: Komentarz zedytowany przez usera dnia 21.05.2020 01:30

Magik1990MU: Jak będziesz bardzo chory i jedyny lekarz, nazwojmy go Dr. Dom, będzie miał zdolności, aby Cię wyleczyć. Okazało się, że ów doktor stracił szacunek ludzi ponieważ się bałamucił z żoną brata. Zgodzisz się, aby Cię zdiagnozował, czy uniesiesz się honorem i umrzesz?

Seszele: Zannah - z całym szacunkiem, ale co za durne porównanie.
Podejdzie do Ciebie kibic Arsenalu. Przystawi spluwę do głowy. Zagrozi, że jeśli nie pójdziesz na Emirates Stadium, to Cię zastrzeli. Uniesiesz się honorem i umrzesz, czy pójdziesz na Emirates?

Mógłbym być wulgarny, bo mam bujną wyobraźnię, ale po co.

Magik1990MU: @Zannah

Skąd Ty wzięłaś w ogóle taką kretyńską analogię? W sumie Seszele mnie wyręczył w odpowiedzi, ale mimo to zastanawiam, jakim cudem to zinterpretowałaś w taki sposób, w jaki zinterpretowałaś?

Zannah: @Seszele:

Żeby było dobitnie, warto jest przerysować. Dlaczego akurat tak? Jedno słowo: PRAGMATYZM. Tak jak bym poszła do lekarza zdrajcy, czy nawet mordercy itp, jeśli mógłby mi uratować życie, tak samo, jeśli Giggs będzie dobrym trenerem, preferuję jego niż innych na tym samym poziomie. Był wychowany przez Sir Alexa, zna ten klub od podszewki i zawsze chciał wygrywać. Co mnie obchodzi jego życie prywatne jeśli będzie kontynuował odpowiednie tradycje klubu i wygrywał trofea. Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę, ale satystycznie rzecz biorąc ponad połowa ludzi miła lub ma związek, bądź jakiś rodzaj seksualnej interakcji z osobami w stałych związkach. Gdyby wszystkich prześwietlić to ciężko by było znaleźć nam nie tylko trenera, ale i płkarzy oraz sztab.

Jeśli potrzebujesz to Ci to wytłumaczę dokładniej o co chodzi:

gra na boisku, trofea, (ewentualne) umiejętności trenerskie = profesjonalne kompetencje = ważne
romans z bratową = życie prywatne = jego sprawa = nie ważne

umiejętność trafnej diagnozy i zaadministrowania lecznia = profesjonalne kompetencje = ważne
zdrada, morderstwo = życie prywatne = nie ważne

Twoja wypowiedź natomiast nie ma kompletnie sensu. Co ma pistolet do głowy i pójście na Emirates z przeszłością Ryana? Nawet jeśli widzisz wyrażenie "unieść się honorem" nie oznacza to, że każde uniesienie się honorem jest takie samo lub dotyczy tego samego. Jeżeli już coś piszesz, to przynajmniej przeczytaj ze zrozumieniem oraz wysil tą swoja bujną wyobraźnię i wykreuj coś adekwatnego do sytuacji. Jedyne co uzyskałeś to trafienie kulą w płot. Jeśli już chciałeś użyć jakiegoś stadionu, to powinieneś użyć Anfield, abstrahując już od tego, że kibice jeżdżą na obydwa Emirates i Anfield kilka razy na sezon. honorem

Straszysz byciem wulgarnym. Sądząc po tonie twojej wypowiedzi, uważasz, że moja wypowiedź była. Która część? Tylko dobitnie powiedziałam prawdę. Wyraz "bałamucił" użyty w tej sytuacji to kolokwializm a nie wulgaryzm.

Zannah: @Magik1990MU: Maja analogia jest kretyńska tylko dla ludzi zbyt głupich, żeby ją zrozumieć. A jako, że nie jest taka wcale trudna, to ciekawe co to świadczy o tobie.

Magik1990MU: Komentarz zedytowany przez usera dnia 21.05.2020 13:17

Zaraz, czy ty (koniec z uprzejmościami i pisaniem zaimków osobowych z dużej litery) przypadkiem nie pisałaś w jednym ze swoich poprzednich komentarzy, że jak komuś zaczyna brakować argumentów, to zaczyna rzucać inwektywami?

Druga rzecz: jak już używasz takich słów jak pragmatyzm, to wpierw się dowiedz czym jest postawa pragmatyczna, bo przykłady podawane przez ciebie to czysty oportunizm, a nie pragmatyzm. W świecie sportu (z perspektywy grajka) pragmatyzm działa dokładnie odwrotnie, bo to piłkarze mają władzę, więc mają wybór. Mało tego - w sytuacjach spornych kluby stają po stronie właśnie piłkarzy, ponieważ ci generują zyski.

I finalna rzecz: może tego nie wiesz, ale trenerzy nie są odpowiedzialni tylko za przygotowanie taktyki i ustawienie zespołu. Topowi menadżerowie to również świetni terapeuci, bo "wychowywanie" jest wpisane w ich zawód. Tymczasem wszystkie rozmowy umoralniające, besztanie piłkarzy za ich prywatne ekscesy itd. - ilu współczesnych piłkarzy zignoruje Giggsa, a ilu mu wręcz wytknie, że jego zachowanie będzie hipokryzją? Pomyślałaś o tym? Raczej wątpię. To, co zrobił Giggs nie jest jakimś tam drobnym wybrykiem, ale potężną aferą, która będzie się za nim ciągnęła do końca życia.

Magik1990MU: edit. chociaż nie, po chwili namysłu stwierdzam, że przykłady podane przez ciebie to również i pod oportunizm cieżko podciągnąć (bo wybór jest tylko pozorny). To wręcz desperacja.

Magik1990MU: pragmatyzm jest przede wszystkim silnie powiązany z długofalowym działałaniem bazującym na rozsądku, który również może (ale nie musi) opierać się na moralności. Oportunizm w założeniach jest oparty na bardziej doraźnych działaniach nierzadko bazując na egoizmie. Tyle teorii, bo szybko się zreflektowałem nazywając twoje przykłady jako desperację - wszak w nich wybór jest tylko pozorny, a scenariusz w sumie wyklucza bazowanie na jakiejkolwiek ocenie sytuacji.

Po drugie: idąc do terapeuty idziesz przeważnie do obcego człowieka, o którym za wiele nie wiesz. A weźmy taki przykład: powiedzmy, że masz męża i nie układa się wam, więc się decydujecie na terapię małżeńską. Znajdujecie odpowiedniego specjalistę... lecz międzyczasie dowiadujecie się, że gość zdradzał swoją żonę z żoną swojego brata i w rezultacie rozwalił dwa małżeństwa. Czy wówczas chciałabyś porad od takiego człowieka? Może ci się wydawać, że to nie ma żadnego związku z piłką, ale natura samej pracy menadżera opiera się również na ingerowaniu w życie prywatne piłkarzy. I w takiej sytuacji szkoleniowiec musi się obronić już nie jako sportowiec, ale jako człowiek - inaczej nie zyska pełnego zaufania swojego podopiecznego. Wystarczy sobie przypomnieć początki sir Alexa, który do United już przecież przychodził jako utytułowany menadżer, a mimo to o mało co nie wyleciał. Biografie sir Alexa najlepiej pokazują, że swoją renomę Fergie zbudował nie jako szkoleniowiec, ale jako człowiek. Dzisiaj jest jeszcze trudniej, bo jakby piłkarze chcieli, to nawet i takiego Ryana mogliby wykopać z OT.

"W dzisiejszych czasach, większość piłkarzy rozumie tylko siłę."

Nie, tak było kiedyś. Teraz trzeba być również dobrym wujkiem dla piłkarzy (a więc kolejna rola). Dobrze to było widać na konferencjach prasowych Ole sprzed roku. Wówczas, jak nie szło, Norweg musiał rżąć głupa i chwalić zawodników, za co mu się obrywało. Wtedy sam zwracałem uwagę, że gada co musi, ale i tak hejt na niego się wylewał. A jak myślisz? Co by było, gdyby po prostu opieprzył publicznie piłkarzy? Na szczęście Solsza panuje nad emocjami, ale to kolejny przykład "nowego porządku" w piłce.

Zannah: Po pierwsze, ja bym się posłuchała legendy Manchesteru, który spędził większość swojego życia w klubie, wychował się w nim, święcił sukcesy i tam przeszedł na emryturę. To są wartości, które są dla mnie ważne jeśli chodzi o United. Jednej rzeczy nie rozumiesz, próbujesz mnie przekonać do swojego punktu widzenia. Pomimo, że rozumiem twoje podejście to się z nim nie zgadzam ponieważ mam inne podejście do życia niż Ty. Ja bym miała gdzieś, czy mój terapeuta jest hipokrytą. Może zdradzać kogo chce i rozwalać ile chce małżeństw w życiu prywatnym. Mnie by tylko interesowało, czy jego pomoc pozwoli nam się dogadać i mieć lepszy związek. Ja chce widzieć wyniki a nie unosić się moralnie. Nikogo nie zabił, tego co się wydarzyło, nie wiemy, znamy tylko publiczną wersję prawdy. Może masz małą obsesję ponieważ sam byłeś w takiej sutacji, czy jako mąż, czy jeszcze jako dziecko, nie wnikam, twoja sprawa. Jak byłam mała mój ojciec rozbił moją rodzinę w ten sam sposób, więc temat nie jest mi obcy. Zrobił to także w wyjątkowo prefidny sposób, który ciągnął się za nami latami. Mimo wszystko nie zmienia to mojego pragmatycznego światopoglądu.

Piłkarze rozumieją siłę. Rozumieją siłę którą mają przez swoja wartość marketingową. Rozumieją brak siły managerów, którym wchodzą na głowę oraz mogą zwolnić jak im się zechce. Co należy zrobić to przywrócić więdzej władzy dla trenerów. Gdzie ja powiedziałam, żeby ich publicznie besztać? Chodzi o to, żeby trener miał poparcie, które może wykorzystać, żeby rządzić drużyną jak uważa. Nie, że piłkarz gwiazdorzy i nic mu nie można zrobić bo zacznie grać o jego zwolnienie. Piłkarzom jest potrzeby kubeł zimnej wody na głowę. Prawie wszystkie miliony które zarabiają, pochodzą z naszej kieszeni. Bezpośrednio i pośrednio. Mnie osobiśnie się nie podoba to co widzę jak oglądam mecze. Football zmiena się na gorsze i nie wygląda to dobrze. Fergusan wiedział kogo operniczyć, komu, jak mówiłeś, wójkować, ale najważniejsze, że był pewnym swojej pozycji. Jak było trzeba, to lecialy głowy, ale nigdy nie jego. Żaden piłkarz nie stał ponad klubem.

Pragmatyzm nie ma nic wspólnego z długofalowością. Czy można pragmatyzm oprzeć o moralność? Nie można, można starać się je pogodzić, żeby zachować złoty środek. Ja jestem osobą bardzo pragmatyczną, stawiam skuteczność ponad moralność, często braną za oportunistkę i jest to po części prawdą. Mam natomiast zasady, których nie łamię. W pracy, do obcych, do osób których nie lubię jestem oportunistką i nie widzę w tym nic złego. Do rodziny, przyjaciół znajmych jestem bardziej etyczna, chociaż ich decyzje oparte o moralność często wyprowadzają mnie z równowagi, kiedy widzę, że na dłuższą metę robią więcej szkód niż pożytku.

Widzę też, że strasznie się czepiasz tej mojej analogii. Jak mówiłam używam hiperboli. To że wybór wg. Ciebie jest pozorny ma służyć unaocznieniu mojego punktu widzenia. A wybór nie jest pozorny, bo np. moja babcia by nie poszła do takiego lekarza. Nie ma tam desperacji tylko ukazanie sytuacji ekstremalnej, która pokrywa się z moim sposobem patrzenia na świat. Diabeł tkwi w szczegółach.