Rio Ferdinand o pracy defensora

Każdy uwielbia obserwować lecącą piłkę i patrzeć na piękne bramki, ale twoim zadaniem jest zniszczenie tego piękna...

- Wiem, że każdy lubi patrzeć na piękne bramki, ale ja czerpię satysfakcję z tego, że mogę powstrzymać napastników. Dla mnie zablokowanie strzału, czy też zachowanie czystego konta w meczu jest tak samo ważne, jak strzelenie bramki. Nie zawsze jednak tak było - jako dziecko uwielbiałem wbijać piłkę do bramki - jednak z tego wyrosłem i cieszę się z obecnej roli. Dla obrońcy większe znaczenie ma statystyka straconych bramek niż tych strzelonych. Przyznaje, że są chwile kiedy siadam i oglądam dobry mecz, a w nim piękne bramki, ale oczywiście nie te strzelone naszej drużynie.

A co jeśli United stracą piękną bramkę? Jaki procent Ciebie (jeśli tak jest) podziwia trafienie?

- Nie podziwiam. A na pewno nie w trakcie meczu. Jeżeli byśmy zwyciężyli w takim spotkaniu, to po jego zakończeniu pewnie usiedlibyśmy, aby pogadać o tej sytuacji. Jednak wtedy zacząłbym się zastanawiać, czy zrobiliśmy wszystko, aby zapobiec tej bramce. Oczywiście są takie chwile, gdy trzeba zacisnąć ręce i przyznać, że nic się nie dało zrobić. Pamiętam spotkanie z Chelsea w 2005 roku i strzał Tiago z dystansu. Nie wiem, czy ktokolwiek mógłby tę piłkę wybronić. Co można w takiej sytuacji zrobić? Chyba po prostu trzeba wyciągnąć wnioski i następnym razem nie doprowadzić do takiego strzału.

Czy jesteś kimś typu Alana Hansena, który zawsze na bramki patrzy z perspektywy obrońcy?

- Dokładnie tak. Dzień po meczu z Boltonem obejrzałem sobie bramkę Chicharito, kiedy strzelił przy krótkim słupku. Jednak zanim to zrobił wykonał dwa inne ruchy, które zmyliły obrońcę. Kiedy napastnik robi coś takiego, to trzeba wiedzieć, że będzie ciężko go zatrzymać. Myślę, że gdybym był trenerem nagrałbym tę bramkę na DVD i następnie puszczał moim zawodnikom na treningu. Tam jest wszystko, co trzeba wiedzieć.

Jak ciężko jest się bronić przed dobrze poruszającym się zawodnikiem?

- Można się bronić jeśli jesteś całkowicie skoncentrowany i w pełni sił, ale nawet wtedy jest ciężko. Jeżeli napastnik biegnie w kierunku pola karnego, to obrońca, który go widzi rusza do niego, aby odebrać mu piłkę. Jeżeli jednak zmieni on szybko kierunek biegu i spuścisz go ze wzroku na ułamek sekundy, to go zgubisz, a on będzie miał dużo czasu żeby strzelić. Jeżeli napastnicy wbiegają po linii prostej, to jest dużo łatwiej przewidzieć, gdzie będzie wbiegał po dośrodkowaniu skrzydłowego. To sprawia, że łatwiej jest się przed nim bronić. Ale nie wiesz, gdzie będzie napastnik, który bez przerwy zmienia kierunek biegu i to jest utrudnienie. W klubie także mamy takich graczy - to Chicharito i Rooney - swojego czasu Saha też był dobry.

Wolisz się bronić przed napastnikiem silnym fizycznie, czy takim jak Chicharito?

- Nie mam szczególnych preferencji. Każdy rodzaj napastnika stanowi jakieś zagrożenie. Jeżeli ktoś jest silny i wysoki, to nie będzie mógł się poruszać tak szybko i zwinnie, jak niższy zawodnik, ale ten niższy znów będzie przegrywał walkę o piłkę i nie będzie miał szansy w walce o górne piłki. Niższy zawodnik jest jednak szybszy i dwoma ruchami może wykończyć dośrodkowanie.

Jako obrońca, w jaki sposób przygotowujesz się do gry przeciwko różnym typom napastników?

- Przed meczem oglądam filmy z tym jak grają i myślę nad różnymi scenariuszami, więc teoretycznie jestem zawsze przygotowany. Jednak nie jestem w stanie przygotować się do rywalizacji z Kevinem Daviesem w ten sam sposób, co do walki z Ianem Wrightem czy Andym Colem.

Mówiłeś, że Diego Maradona cię inspiruje i jesteś zachwycony jego akcją oraz bramką w meczu z Anglią. Co trzeba było zrobić, by powstrzymać taki rajd?

- Nie wiem, czy dałbym radę go zatrzymać. Myślę, że jedynym sposobem, aby go powstrzymać było zrównanie go z ziemią. Jednak trzeba by było znaleźć się bardzo blisko niego, a to już trudne zadanie.