Życie zaczyna się po trzydziestce

Teddy Sheringham - w United w latach 1997–2001

Pomimo trudnych początków na Old Trafford (zastąpienie Erica Cantony w wieku 31 lat nie jest łatwe), sprowadzony za 3,5 mln £ z Tottenhamu gracz strzelił istotne gole w finałach Pucharu Anglii i Ligi Mistrzów w 1999 roku. I pomimo kiepskiego wyniku strzeleckiego w następnym sezonie (6 bramek), Teddy póĽniej pobił na głowę Dwighta Yorke’a, opuszczając Old Trafford po sezonie 2000/2001 z dorobkiem 21 bramek, trzecim z rzędu Mistrzostwem Anglii oraz nagrodą dla najlepszego gracza sezonu. I to wszystko w wieku 35 lat! Legenda Manchesteru United, George Best określił Teddy’ego jako „myślącego gracza”. Mający dziś 40 lat Teddy nadal zdobywa bramki.

Peter Schmeichel - w United w latach 1991-1999

Kapitan Manchesteru United, Wielki Duńczyk ukazał się na podwyższeniu trzymając Puchar Europy po swoim ostatnim meczu dla tej drużyny w dniu, w którym ukończył 36 lat…
Schmeichel przeniósł się do United jako stosunkowo nieznany 27-latek w 1991 roku. Po przejęciu bramki od Lesa Saley’a szybko zrobił pośmiewisko z kwoty 500 tys. £, za którą został kupiony, wpuszczając tylko 33 gole w 42 spotkaniach podczas swojego pierwszego sezonu na Old Trafford. „Patrząc na te cenę dochodzę do wniosku, że zrobiliśmy transfer stulecia”- mówi sir Alex Ferguson-„Peter ratował 10-12 punktów w sezonie.” Wiele osób określa go mianem najlepszego bramkarza w United wszech czasów i nic dziwnego, że do niego właśnie należy rekord jeśli chodzi o ilość następujących po sobie kolejnych rozegranych spotkań przez bramkarza - 94. Jego przybycie na pewno było ważnym czynnikiem dla uzyskania dominacji Manchesteru United w latach 90. Razem ze swoim medalem wywalczonym na Nou Camp, opuścił United z pięcioma tytułami mistrzowskimi i trzema Pucharami Anglii w wieku 32 lat.. Został wtedy ogłoszony Najlepszym Europejskim Bramkarzem. Peter przeszedł na emeryturę na kilka miesięcy przed swoimi 40. urodzinami po sezonie spędzonym w drużynie Manchester City.

Bill Foulkes - w United w latach 1952-1969

Prawdopodobnie największy niedoceniony bohater w historii Manchesteru United. Foulkes zrealizował swoje marzenia o Pucharze Europy w wieku 36 lat w meczu z Benfiką Lizbona w 1968 roku. Były górnik z St. Helens o potężnej budowie ciała był kamieniem węgielnym obrony drużyny Matta Busby’ego w jej najlepszych momentach. Foulkes miał 26 lat kiedy przeżył katastrofę lotniczą w Monachium w lutym 1958r. Po śmierci Rogera Byrne’a został kapitanem mając już na koncie dwa Mistrzostwa Anglii. Udowadniając swoją siłę mentalną, Bill już w 2 tygodnie po katastrofie zagrał w meczu 5. rundy Pucharu Anglii przeciwko Sheffield Wednesday. Obok Bobby’ego Charltona , doświadczenie i dojrzałość Foulkesa były kluczowe w odbudowie drużyny Matta Busby’ego, która w 10 lat po tragedii unosiła Puchar Europy. Podczas swojej wspaniałej kariery ten środkowy obrońca wygrał jeszcze dwa Mistrzostwa Anglii, ostatni w wieku 35 lat oraz Puchar Anglii w 1963 roku. Przeszedł na emeryturę w wieku 38 lat w czerwcu 1970 roku. po rozegraniu 679 spotkań w drużynie Czerwonych Diabłów. Ten rekord pobili tylko sir Bobby Charlton i ostatnio Ryan Giggs. Starsi kibice pozostają zapewne zawiedzeni, że podczas swojej wspaniałej kariery tylko raz wystąpił w reprezentacji narodowej.

Allenby Chilton - w United w latach 1939-1955

Diabły sprowadziły 20-letniego Allenby’ego Chiltona w listopadzie 1938 roku. Zadebiutował prawie rok póĽniej, ale 6 lat jego kariery piłkarskiej przypadało na okres II wojny światowej. Powracający w wieku 28 lat Chilton został przesunięty ze swojej starej pozycji skrzydłowego na defensywnego pomocnika. 2 lata póĽniej jako kapitan Czerwonych Diabłów zdobył drugi w historii klubu Puchar Anglii, kiedy to Manchester United wygrał z Blackpool 4-2. 4 lata póĽniej wywalczył Mistrzostwo Anglii- pierwsze od 1911 roku. W następnym sezonie urodzony w County Durham gracz był zawsze na miejscu. Ustanowił klubowy rekord w ilości rozgrywanych kolejno bez przerwy spotkaniach ligowych- rekord pobity 3 dekady póĽniej przez skrzydłowego Steve’a Coppella. Allenby opuścił Manchester United po rozegraniu 390 spotkań w wieku 36 lat w 1955 roku, by zostać grającym menagerem Grimsby.

Billy Meredith - w United w latach 1907-1921

Meredith został sprowadzony z konkurencyjnego Manchesteru City po 12 magicznych latach pełnych sukcesów w tamtej drużynie. Ten mężczyzna z chudymi nogami i wąsami był znany nie tylko ze swojej gry na skrzydle, ale również z wykałaczki umieszczanej między zębami podczas gry, która miała pomóc mu się skupiać. Co ważniejsze, był jednym z najlepszych piłkarzy wszech czasów i motorem napędowym drużyny, która w sezonie 1907/08 wygrała tytuł Mistrza Anglii. Jego transfer na Old Trafford mógłby się nie odbyć, gdyby w 1905r. FA nie oskarżyło go o wręczeniu łapówki jednemu z graczy Aston Villi. Billy zadebiutował w Manchesterze United w wieku 33 lat po zakończeniu się zawieszenia. Meredith zdobył Puchar Anglii mając prawie 35 lat oraz drugie Mistrzostwo Anglii w wieku 37 lat. Kiedy miał 40 lat, wybuchła I wojna światowa. W 3 lata po jej zakończeniu Billy zaskoczył wszystkich powracając w wieku 45 lat do Manchesteru City. W wieku 49 zagrał w półfinale Pucharu Anglii. Weteran piłki nożnej odszedł na emeryturę, kiedy zbliżał się do swoich 50. urodzin. Billy rozegrał również 48 spotkań dla swojej reprezentacji narodowej.