Axel Tuanzebe - kto to jest?

Dla tych, którzy nie mają pojęcia kto to jest Axel Tuanzebe, mógłbyś troszkę o nim opowiedzieć?
Axel dorastał w Rochdale, jednak urodził się Demokratycznej Republice Kongo. Bardzo wcześnie został zauważony przez trenerów i w bardzo wczesnym wieku został zawodnikiem Akademii United. W tym sezonie spisywał się fantastycznie, opuścił tylko 3 mecze zespołu U-18, ale tylko dlatego, że był wtedy dostępny dla drużyny U-21 i pomyśleć tylko, że ma on dopiero 17 lat. Oczywiście jest jeszcze wiele rzeczy, nad którymi musi popracować, jednak wydaje się, że będzie solidnym, wytrzymałym i fizycznym graczem. Charakteryzuje się dobrym tempem i bardziej niż komfortowym panowaniem nad piłką.

Biorąc pod uwagę rozmowy z trenerami młodzieżówki, czy od dłuższego czasu mówi się, że Axel może być potencjalną gwiazdą w przyszłości?
Rozmawiałem z kilkoma trenerami i wróżą mu dobrą przyszłość, ale są oni zawsze ostrożni w takich opiniach, nawet jeżeli rozmowa toczy się poza kamerami, ponieważ nie chcą budować niepotrzebnej presji wokół zawodnika, taka jest mentalność tego klubu. Zawszę patrzę na to w taki sposób, że mimo, iż oni spisują się dobrze, to czy zbytnio ich forma się załamie, czy będą bardzo chwaleni, to wszystko może uderzyć im do głowy. To są młodzi zawodnicy, którzy rozwijają się zarówno jako piłkarze, jak i ludzie, dlatego też trenerzy bardzo ciężko pracują, aby oni mocno stąpali po ziemi. Mimo, że wszyscy oczekują, żeby Axel się wyróżniał i był jednym z lepszych zawodników, to nie będą tych myśli nadużywać.

Axel jest kapitanem zespołu U-18 i pokazał wielką dojrzałość pełniąc tą rolę. Jak ważnym zawodnikiem był dla zespołu Paula McGuinnessa?
Był bardzo ważnym zawodnikiem. Inni piłkarze zawsze spoglądali na niego, jako inspirację, która pomogła im dobrze sprostać meczowym wymaganiom. Ciężko jest być zawodnikiem drużyny U-18, ponieważ wszyscy są w tak zdradliwym wieku, gdzie próbują uświadomić sobie czy będą w stanie zrobić karierę w Manchesterze United - nawet jeżeli uważają, że posiadają talent, gdyż inaczej w ogóle ich tutaj by nie było. Z tą mentalnością, Alex daje reszcie swojej drużyny taką pewność siebie, że wraz z nim mogą wygrać mecz. Przed każdym spotkaniem wygłasza krótką przemowę, co jest bardzo ważne.

Jeżeli chodzi o styl gry, jakim obrońcą jest Alex?
Nie jestem tym typem, który mówi, że jest to następny Paul Scholes, lub cokolwiek, jednak jeżeli porównasz jego styl z wielkimi gwiazdami United z przeszłości, jak Vidić, czy Ferdinand, to bardziej przypomina Ferdinanda. Jest zawodnikiem grającym bardziej piłką, niż jest skłonny do wykonania wślizgów. Na przykład wiele razy w tym sezonie Alex przejmował piłki od przeciwnika bez wywracania się na ziemię. Jest wysoki, szybki i ma bardziej zdolność do zatrzymania przeciwnika na wiele różnych sposobów, niż tendencję do podejmowania ryzyka. Wiele czynników składa się na sposób, w jaki on gra.

Czy on zawsze był obrońcą? Jego pewność kontroli nad piłką sugeruje, że mógł grać w przeszłości na każdej innej pozycji, nawet bardziej ofensywnej...
Mimo, że głównie mówi się o nim jako o obrońcy, przyszedł do klubu z tendencją gry nawet bardziej ofensywnie, gra tak cały czas od momentu, jak się tutaj pojawił. Podczas jego kilku występów w zespole U-21 pojawiał się na boisku pod koniec spotkań jako pomocnik, czasem na prawej stronie, czasem bardziej w środku. Taka różnorodność na pewno może mu służyć jako atrybut, który będzie respektował Louis van Gaal i oznacza, że Alex będzie wzmocnieniem dla każdej grupy wiekowej, którą będzie reprezentował.

Czy Alex ma szansę podążać tą samą drogą, jak inni zwycięzcy nagrody dla najlepszego gracza Akademii, czyli Ryan Giggs, czy Wes Brown i zostanie podstawowym zawodnikiem pierwszego zespołu?
To ważne, że w momencie, gdy otrzymujesz taką nagrodę, cieszysz się tym uczuciem, jednak wtedy musisz odpuścić i być gotowy na kolejny testy - to jest najbliższe wyzwanie dla Alexa. Zdobył tą nagrodę i to normalne, że ludzie uważają go za dobrego piłkarza, jednak ty możesz to przyjąć do swojej głowy, albo uznać, że może stawać się coraz lepszy. Teraz wszystko zależy od niego, w jakim kierunku on podąży. Ma wspaniałą etykę pracy i tak długo, dopóki będzie słuchał i uczył się od Paula McGuninessa i Warrena Joyce'a, to mam nadzieję, że osiągnie sukces.