O środku pola United, a raczej jego braku

Za nami dwa pierwsze mecze sezonu ligowego i trudno być po nich optymistą. Chociaż za wcześnie jeszcze na formułowanie kategorycznych wyroków, to można pokusić się o pierwsze, nieśmiałe obserwacje. Prowadzą one do niewesołych wniosków.

Cytując klasyka, środek pola w United istnieje tylko teoretycznie. Niby mamy tam kilku niezłych grajków, ale po meczach ze Swansea i Sunderlandem trochę trudno w to uwierzyć. Mata na razie niemrawy, Januzaj gra w kratkę, Kagawa nie wstaje z ławki. Do tego widać, że z Darrenem Fletcherem czas i choroba obeszły się okrutnie. Z kolei z Tomem Cleverleyem okrutnie obchodzą się nie tylko kibice i dziennikarze, ale także zawodnicy rywali, którzy za wszelką cenę próbują udowodnić mu, że w Manchesterze nie ma czego szukać. Cleverley jest na pewno lepszym piłkarzem niż wskazywałaby na to opinia o nim. Ale to nie oznacza, że jest wystarczająco dobry na grę dla United. Życzę mu powodzenia, aczkolwiek niekoniecznie na Old Trafford.

Ander Herrera zaliczył przeciętny debiut, a zaraz potem dopadła go kontuzja, więc trudno powiedzieć o nim coś konkretnego. Uraz dopadł także Marouanne’a Fellainiego, niewykluczone, że urojony, bo ledwo usłyszeliśmy, że Belg jest już jedną nogą w Napoli, doznał on kontuzji drugiej nogi, która najwyraźniej bardzo chciała zostać w Anglii. Chory Fellaini United nie pomoże skoro nawet zdrowy nie dał rady. Kontuzje leczy też Michael Carrick i chyba wszyscy mamy nadzieję, że gdy Anglik wróci na boisko okaże się, że gra tak jak przed dwoma laty. Za Carrickiem z zeszłego sezonu raczej nikt nie tęskni.

Potrzebujemy kreatywnego zawodnika. Za kogoś takiego wielu kibiców, z nieznanych bliżej przyczyn, uważa Andersona. Niestety również i jego dopadły problemy zdrowotne. Swoją drogą wracają one do niego jak bumerang. Był już kiedyś taki piłkarz. Nazywał się Owen Hargreaves i (chyba w roli konia trojańskiego) odszedł z United do City. W odróżnieniu od Andersona nie tylko świetnie się zapowiadał, ale też dobrze się prezentował. To znaczy: do czasu. W kadrze zespołu jest jeszcze Nick Powell. Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie?

Dopóki piłka w grze… A raczej dopóki otwarte jest okno transferowe, dopóty kibice United będą czekać na spektakularny transfer. Czy na Old Trafford trafi Di Maria (bo Vidal już raczej nie)? Może, ale czy rozwiąże on problemy naszych ulubieńców? Jak na razie mamy w miarę solidne fundamenty (do obrońców przed chwilą dołączył Rojo), kawałek poddasza (mimo wszystko Mata i Januzaj) i piękny, przynajmniej w teorii, dach (Rooney, RvP), ale w tym domu brakuje parteru czyli takich piłkarzy jak Fletcher czy Cleverley tyle, że… znacznie lepszych. Bez takich zawodników Di Maria, Rooney, van Persie, Mata, itp. mają bardzo utrudnione zadanie. Owszem, kiedy ci piłkarze dostaną dobrą piłkę będą wiedzieli co z nią zrobić. Sęk w tym, że na razie nie widzę nikogo kto mógłby takową zagrać. Może tym kimś będzie Herrera, ale to i tak za mało, bo przydałby się jeszcze ktoś, kto tę piłkę odbierze rywalom… Nawet jeśli do formy wróci Carrick to może nie wytrzymać całego sezonu, a Jonesa chyba lepiej już nie rzucać po pozycjach.

Kto więc powinien zawitać na Old Trafford? Oto jest pytanie! Oprócz Di Marii, sporo mówi się o transferze Blinda i De Jonga. Abstrahując od tego, że ten pierwszy jest raczej obrońcą (choć jako defensywny pomocnik też sobie radzi), a ten drugi nie należy już do młodzieniaszków, to są to piłkarze o odpowiedniej charakterystyce, tacy, którzy mogliby pomóc w rozwiązaniu trapiących United schorzeń. Jeśli w tych plotkach jest ziarno prawdy oznacza to, że Louis van Gaal widzi lukę w składzie i będzie próbował ją jeszcze załatać. Wszak sam przyznawał, że otrzymał w spadku po Moyesie skład „zdewastowany”, więc na pewno będzie chciał go zreperować.

Bądźmy więc optymistami! Bo cóż innego nam pozostało?

Obserwuj @aruna_DP