Urodzinowa laurka Petera Schmeichela

Co czyni go tak wyjątkowym?

Skandynawska siła. Schmeichel wraz ze sobą ściągnął na Old Trafford wyjątkowy styl bronienia. Dominujący nad resztą fizycznie oraz wokalnie (spytajcie zresztą Steve'a Bruce'a oraz Gary'ego Pallistera, którzy grali przed nim) Duńczyk był skałą od której budowanie swojego wspaniałego składu zaczynał sir Alex Ferguson. Stał się symbolem wielkości Czerwonych Diabłów, niezłomnego ducha oraz woli walki do samego końca. Powiadają, iż wielkich bramkarzy można poznać po wielkich interwencjach w kluczowych momentach, ale Peter zdawał się żyć tylko takimi paradami. Bardzo często ten blond gigant własnoręcznie ratował United z opresji, pomagając im zostać w grze, jak chociażby w 1996 roku na St. James Park w meczu przeciwko Newcastle United. "Wielki Duńczyk" jak mówi się o nim obecnie, odpierał falę za falą ataków Srok, przyprawiając o nocne koszmary napastników Newcastle.

Ukoronowanie

W swoim idealnym finale kariery w United, Schmeichel poprowadził drużynę do wygranej w finale Ligi Mistrzów na Camp Nou w 1999 roku. Jak czynił to wiele razy wcześniej, Duńczyk ratował swój zespół od utraty bramki przy kilku arcytrudnych strzałach w tym na kilka minut przed końcem regulaminowego czasu gdy, pozwalając Czerwonym Diabłom zacząć doliczony czas z tylko jednym golem do odrobienia... Co było później, wie chyba każdy...

Garść faktów

W 398 meczach dla United, Schmeichel zdobył wszystkie ważne trofea, jakie może zaoferować angielski futbol. Do wspaniałego kwintetu mistrzostw kraju, dorzucił hattricka Pucharów Anglii (1994, 1995 oraz 1999), wygraną w Pucharze Ligi oraz oczywiście, triumf w Lidze Mistrzów w 1999 roku.

Człowiek taki jak Peter nie mógł nie zostać obsypany indywidualnymi nagrodami, dlatego też aż czterokrotnie zgarniał tytuł Najlepszego Bramkarza Roku UEFA, a w 2003 roku został włączony do Galerii Sław Angielskiego Futbolu. Co ciekawe, Duńczyk sprawdził się także pod bramką rywali, zdobywając gola w zremisowanym 2:2 pojedynku Pucharu UEFA z Rotor Volgograd w 1995 roku.

Powiedz mi coś, czego nie wiem

Schmeichel jest bardzo uzdolnionym muzykiem. Gdy był młodszy, jego ojciec zapisał go wraz z rodzeństwem na lekcję gry na pianinie, do których Peter dołożył potem grę na gitarze oraz perkusji.