2001: Skarcenie zbyt pewnych siebie Kogutów

White Hart Lane to dość szczęśliwy stadion dla Manchesteru United, jednak w przerwie pojedynku 29 września 2001 roku widmo trzeciej z rzędu porażki 1:3 było bardzo realne.

Po dwóch kolejnych przegranych w lidze, dokładnie w takich samych rozmiarach, tego dnia piłkarze Tottenhamu po raz kolejny wbili Czerwonym Diabłom trzy bramki, lecz po raz pierwszy miało to miejsce podczas zaledwie 45 minut od rozpoczęcia spotkania.

Gole dla Kogutów zdobywali kolejno Dean Richards, Les Ferdinand i Christian Ziege, dzięki czemu podopieczni Glenna Hoddle'a schodzili na przerwę z trzema bramkami zaliczki.

Starsi kibice Czerwonych Diabłów mieli jeszcze w pamięci koszmarne wyniki z lat 60., kiedy to Tottenham rozbił United 6:2 oraz 5:1, jednak w 2001 roku historia potoczyła się inaczej. Prawdopodobnie nigdy nie dowiemy się, co w przerwie spotkania powiedział swoim podopiecznym sir Alex Ferguson, lecz cokolwiek to było, podziałało natychmiast.

Jeszcze nim na meczowym zegarze wybiła 60. minuta Andy Cole i Laurent Blanc doprowadzili do wyniku 3:2. Następnie Ruud van Nistelrooy oraz Juan Sebastian Veron w ciągu czterech minut wyprowadzili United na prowadzenie, a w 87 minucie David Beckham, na ulubionym obiekcie swojego dziadka dokończył niesamowity powrót Czerwonych Diabłów.

29 września 2001 roku,
White Hart Lane

Tottenham Hotspur 3:5 Manchester United
(Richards 15', Ferdinand 25', Ziege 45'; Cole 46', Blanc 58', van Nistelrooy 72', Veron 76', Beckham 87')

Skład Tottenhamu:
Sullivan; Taricco, King, Richards, Perry, Ziege; Poyet, Freund, Anderton (Rebrov, 83); Ferdinand, Sheringham.
Zmiany niewykorzystane: Keller, Etherington, Davies, Thelwell.

Skład United:
Barthez; G.Neville, Johnsen, Blanc, Irwin (Silvestre, 46); Beckham, Veron, Butt (Solskjaer, 40), Scholes; Cole, van Nistelrooy.
Zmiany niewykorzystane: P.Neville, Carroll, Chadwick.