Od miszy słów kilka: Fletcher football genius

Moja dzisiejsza notka, jak łatwo można się domyślić, czytając tytuł, będzie poświęcona kapitanowi reprezentacji Szkocji. Zawodnikowi, który od lat jest niesłusznie niedoceniany.

Darren Fletcher swoją przygodę z Manchesterem United rozpoczął w lipcu 2000 roku, czyli już ponad dziesięć lat temu. Rok później podpisał pierwszy profesjonalny kontrakt z drużyną. Natomiast oficjalny debiut na Old Trafford zaliczył 12 marca 2003 roku w pucharowym meczu z Bazyleą. Od tego czasu rozegrał już 272 spotkania w koszulce z Diabłem na piersi, strzelając 21 bramek.

Pierwsze spotkania w drużynie United sprawiły, iż wśród wielu kibiców oraz dziennikarzy Darren Fletcher na zawsze wyrobił sobie opinię zawodnika przeciętnego, a co najwyżej średniej klasy. Sam przez długi czas zastanawiałem się, co sir Alex Ferguson widzi w tym młodym Szkocie, który za nic nie potrafi przystosować się do poziomu gry Manchesteru United w Premier League czy Lidze Mistrzów.

Przyszedł jednak sezon 2006/2007, w którym klub z Old Trafford zdołał tryumfować w Premier League i awansować do półfinału Ligi Mistrzów i postawa reprezentanta Szkocji znacznie się zmieniła. Na lepsze. Wielu kibiców Manchesteru United, patrząc na grę Fletchera, nie dowierzało własnym oczom. Tak krytykowany wcześniej zawodnik potrafił w pojedynkę prowadzić grę United.

Nie był to jednak najlepszy sezon w wykonaniu Darrena. Ten, w moim odczuciu, nastąpił w sezonie 2008/2009, gdy United ponownie okazało się najlepsze w rozgrywkach o mistrzostwo Anglii oraz awansowała do finału Ligi Mistrzów, w którym uległo bezdyskusyjnie Barcelonie. Finału, w którym zabrakło Fletchera.

Szkockiego zawodnika w tym meczu zastąpił Anderson, który niestety w żaden sposób nie potrafił udźwignąć ciężaru, który na nim ciążył. Młodego Brazylijczyka w meczu z Barceloną zjadła przede wszystkim presja, bowiem gołym okiem było widać, iż popełniał on błędy, które nie przytrafiały mu się od czasów zakończenia edukacji w szkole podstawowej. Jestem wręcz przekonany, że owa presja nie zjadła by Darrena Fletchera (który swoją drogą niesłusznie został ukarany czerwoną kartką w półfinałowym starciu z Arsenalem). Moim zdaniem to właśnie brak tego środkowego pomocnika spowodował, iż United tak łatwo oddało to spotkanie, ba z Fletcherem w składzie Manchester mógłby spokojnie wygrać ten pojedynek i zostać pierwszym zespołem, który wygrałby Ligę Mistrzów dwukrotnie z rzędu.

Szkot miał jednak jeden podstawowy problem w ówczesnym sezonie, nazywał się on Cristiano Ronaldo. Oczywiście nie mam tu na myśli animozji pomiędzy oboma zawodnikami, a po prostu fenomenalną formę obecnego zawodnika Realu Madryt. Uwaga wszystkich była wówczas skupiona na Portugalczyku, przez co często świetna gra Szkota nie była dostrzegana. Owszem, były zawodnik Sportingu Lizbona prezentował wówczas nieco niższą formę, niż sezon wcześniej i nie otrzymał nagrody dla najlepszego piłkarza sezonu (powędrowała do rąk Ryana Giggsa - myślę, że poniekąd za zasługi), ale dalej był motorem napędowym United.

Wydawało się, iż odejście Portugalczyka sprawi, iż wybitny talent Darrena Fletchera w końcu zostanie dostrzeżony, jednak wówczas pojawił się kolejny problem - Wayne Rooney, który w poprzednim sezonie był w wybitnej formie. Jednak teraz, gdy angielski napastnik leczy kontuzje, a Paul Scholes, z racji wieku, nie jest w stanie grać w każdym spotkaniu, nastaje czas Szkota. Gorąco wierzę w to, iż to właśnie on jest w stanie poprowadzić United do wielu sukcesów. Wierzy w to także sir Alex Ferguson, który niedawno przyznał, iż zastanawiał się nad przyznaniem funkcji kapitana Darrenowi. Opaska ostatecznie powędrowała w ręce Vidicia, ale tylko dlatego, iż w środku pola United jest niesamowita konkurencja. Konkurencja, z którą Darren Fletcher na pewno sobie poradzi.

Mam ogromną nadzieję, iż już niebawem będziemy mówili o Darrenie Fletchera, jako legendzie United. Fletcher na ten status, dzięki swojej postawie, zasługuje na ten status znacznie bardziej, niż Wayne Rooney. Wiadomym jest, iż Anglik posiada większy talent od Szkota, ale to nie jest w tym wypadku najważniejsze. Szkot posiada bowiem znacznie bardziej cenne cechy - przywiązanie do barw klubowych oraz hart ducha. Nie zraża go bowiem krytyka, na którą stara się odpowiedzieć niesamowitym zaangażowaniem i wspaniałą grą.

There's only one Darren Fletcher!