50. wspaniałych według The Times

Kiedy mój redaktor naczelny zasugerował, aby stworzyć taką listę, postanowiłem podejść do tego zadania z dystansem. Dla dziennikarza, takie zadanie często może okazać się niebezpieczne i dodatkowo go ośmieszyć. Mam jednak nadzieję, że poniższe zestawienie jest obiektywne.

Podczas tworzenia listy, kierowałem się wieloma kryteriami. Starałem się wyobrazić sobie, że jestem trenerem i muszę wybrać dosyć ‘szeroką’ kadrę na mecz. Zadanie to wcale nie było łatwe, jednak myślę, że udało mi się podołać temu wyzwaniu. Swoje decyzje konsultowałem oczywiście z innymi redaktorami i oto jak przedstawia się efekt naszej wielogodzinnej pracy:

50. Gary Neville (Manchester United)
Prawy obrońca jest dosyć zaskakującym wyborem, którego dokonałem. Jednak jego umiejętności przywódcze sprawiają, że wnosi on bardzo dużo do gry całego zespołu. Jest piłkarzem bardzo aktywnym, który często angażuje się w akcje ofensywne.

49. Clarence Seedorf (AC Milan)
Nie zdobywa się czterech Pucharów Europy z trzema różnymi klubami przez przypadek. Może nie jest on wielką indywidualnością, jednak jest bardzo szybki, co czyni go bardzo wartościowym zawodnikiem, mającym na uwadze dobro całej drużyny.

48. Jefferson Farfan (PSV Eindhoven)
Jest to piłkarz posiadający dryblerskie umiejętności, szybkość oraz dobry przegląd gry. Dodatkowo jest on niesamowicie bramkostrzelny. W ciągu dwóch ostatnich sezonów w holenderskiej lidze, strzelił aż 42 gole. Jest to wspaniały wyczyn, kiedy nie jest się nominalnym napastnikiem.

47. Phillip Lahm (Bayern Monachium)
Swoimi świetnym interwencjami niejednokrotnie uratował Kahna od wyjmowania piłki z siatki. Bez wątpienia postać wyróżniająca się w drużynie. Jeden z najlepszych lewych obrońców w Europie.

46. Rodrigo Palacio (Boca Juniors)
Prawdopodobnie jeden z najbardziej niezawodnych napastników poza Europą. Wysoki poziom osiągnął nieco póĽno, bo dopiero w wieku 25 lat. Mimo wszystko jest to piłkarz godny uwagi.

45. Diego (Werder Brema)
Wystarczy umieścić go tuż za dwoma napastnikami i podziwiać jego ‘magię’. Jego styl gry można porównać do Kaki, z tym, że jest on nieco masywniej zbudowany od utalentowanego Brazylijczyka.

44. Rino Gattuso (AC Milan)
Zwolennicy Stevena Gerrarda mogą go nie doceniać, lecz cała reszta jest nim z pewnością zachwycona. Jest to typ zawodnika, który bardzo angażuje się w grę swojego zespołu i nigdy się nie poddaje. Nie ma dla niego straconych piłek.

43. Hernan Crespo (Inter Mediolan)
139 bramek zdobytych w 209 występach zarówno w Serie A, jak i Premiership, mówią same za siebie. Nie bardzo lubi wdawać się w dryblingi. Po prostu gdy ma dogodną sytuację, oddaje strzał, który bardzo często jest skuteczny.

42. Klaas-Jan Huntelaar (Ajax)
Jego ostatni sezon nie należał do najbardziej udanych. Zdobył ‘tylko’ 21 bramek w lidze holenderskiej (rok wcześniej 33 razy trafiał do siatki rywali). Często porównuje się go z Marco van Bastenem.

41. Alessandro Nesta (AC Milan)
Kiedy jest w formie, jest nie do zatrzymania. Jego nazwisko jest synonimem niewiarygodnej szybkości, dokładności oraz pewności siebie. Podczas interwencji w obronie zachowuje ‘zimną krew’ do samego końca.

40. Juninho Pernambucano (Olympique Lyon)
Zdecydowanie jeden z najlepszych wykonawców stałych fragmentów gry na świecie. Ponadto elegancki i kreatywny. Doskonale radzi sobie na każdej pozycji, na jakiej przyjdzie mu grać.

39. ‘Lucho’ Gonzalez (FC Porto)
Potrafi świetnie grać jako napastnik oraz jest urodzonym przywódcą. Z pewnością rozwinąłby się jeszcze bardziej, gdyby zagrał w bardziej wymagającej lidze.

38. Paul Scholes (Manchester United)
Na nowo zdefiniował rolę ofensywnego pomocnika w Premiership. Pewny siebie i zawsze dobrze przygotowany kondycyjnie. Ciekawe tylko, czy byłby dziś tym kim jest, gdyby na swojej drodze nie spotkał sir Alexa Fergusona.

37. Daniele de Rossi (AS Roma)
Trochę słabsza wersja legendarnego Roya Keane'a. Dużo pracuje na boisku i zawsze zostawia tam cząstkę siebie. Jego gra jeest bardzo dobra i inteligentna. Podczas gry jeden na jeden jest nieustępliwy jak mało kto.

36. Dejan Stanković (Inter Mediolan)
Jego strzały na bramkę z dystansu mogą robić wrażenie. Jednak jego główną cechą jest to, że potrafi grać na każdej pozycji w pomocy, co czyni go bardzo wartościowym zawodnikiem.

35. Fernando Torres (Atletico Madryt)
Może się wydawać, że jest on piłkarzem od zawsze. Ma on jednak dopiero 23 lata. Wysoki, silny, dobrze czytający grę. Potrafi świetnie dowodzić poczynaniami całej drużyny. Niedługo może stać się jedną z największych gwiazd piłki nożnej.

34. David Beckham (Real Madryt/LA Galaxy)
Jest zdecydowanie przereklamowany, jednak mimo tego wciąż jego gra stoi na bardzo wysokim poziomie. Dogrywa perfekcyjne piłki do napastników. W ten sposób jego zespół zdobywa mnóstwo goli. Ponadto świetny wykonawca stałych fragmentów gry.

33. Javier Zanetti (Inter Mediolan)
Kiedy ma dobry dzień, potrafi grać jak ktoś nie z tej planety. Potrafi świetnie pokierować całą drużyną. Jego gra jest pełna poświęcenia. Doskonale radzi sobie na każdej pozycji w obronie, może również grać w pomocy.

32. Jamie Carragher (Liverpool)
Jest jak wino. Im starszy, tym lepszy. Ma świetny przegląd wszystkich wydarzeń na boisku, a poza tym z niezwykłą dokładnością potrafi realizować założenia taktyczne trenera. Gdyby było trzeba, przebiłby się przez mur.

31. Florent Malouda (Olympique Lyon)
Nieważne czy umieści się go na skrzydle, czy też jako wysuniętego napastnika – rezultat zawsze będzie taki sam. Nieprzeciętne umiejętności oraz jego wkład w grę czynią go jednym z najbardziej pożądanych zawodników na świecie.

30. John Terry (Chelsea Londyn)
Jest tym, co Bóg miał na myśli tworząc środkowego obrońcę. Jego siła i odwaga są atrybutami, którym może zawdzięczać swoją dzisiejszą pozycję w futbolu. Poza tym świetnie rozdziela piłki i całkiem dobrze radzi sobie z czytaniem gry.

29. Andrea Pirlo (AC Milan)
Prawdopodobnie jeden z najlepszych wykonawców rzutów wolnych. Jest niczym metronom, który dyktuje tempo całej drużynie. Nigdy nie oddaje piłki bez walki. Taki zawodnik to prawdziwy skarb.

28. Mahamadou Diarra (Real Madryt)
Jest podporą każdej formacji. Nigdy nie przestaje biegać i jest górą w większości konfrontacji z rywalami. Jednym słowem, najlepszy przyjaciel środkowego obrońcy.

27. David Villa (Valencia)
Nikt w LaLiga nie strzelił więcej bramek od niego w ciągu ostatnich dwóch sezonów. Jest szybki, wspaniale drybluje i ma wrodzony instynkt strzelecki. Potrafi wykorzystać każdy błąd obrońców.

26. Michael Ballack (Chelsea Londyn)
Ostatni sezon miał bardzo słaby, jednak to wciąż jest Ballack. Jest dobrze zbudowany, silny i bezkonkurencyjny w powietrzu. Potrafi uderzyć piłkę z każdego miejsca na boisku, w obrębie bramki rywala.

25. Dimitar Berbatov (Tottenham Hotspur)
Ma ciało ‘mięśniaka’, a piłkę kontroluje niczym wirtuoz. Wygląda na to, że jeszcze nie pokazał kibicom wszystkiego, co potrafi. Jeden z najlepiej zbudowanych piłkarzy na tej liście.

24. Andryi Schevchenko (Chelsea Londyn)
Sheva, podobnie jak Ballack ‘przespał’ ostatni sezon. Patrząc na to z drugiej strony, czy Drogba zostałby królem strzelców Premiership, gdyby nie miał wsparcia w Ukraińcu? Kiedy zawodnik ten jest zdrowy, można śmiało na niego stawiać.

23. Ronaldo (AC Milan)
Odłóżcie proszę plotki o jego otyłości na bok. Po odejściu z Realu Madryt zdobył 7 goli w 12 występach w barwach Milanu. Poza tym w 117 spotkaniach na Santiago Bernabeu, trafiał do siatki rywali aż 82 razy. Jest to wspaniałe osiągnięcie.

22. Didier Drogba (Chelsea Londyn)
Jego ogromną zaletą jest to, że można zostawić go daleko z przodu i zagrywać do niego piłki, które z łatwością będzie zamieniał na bramki. Piłkarza tego można również bez problemu włączać w wymiany krótkich piłek. Jest on zdecydowanie jednym z najbardziej wszechstronnych napastników na świecie.

21. Carles Puyol (FC Barcelona)
Dosłownie świetny obrońca. Jest on urodzonym przywódcą. Każdy trener marzy o tym, aby mieć kogoś takiego w swoim składzie. Jest to piłkarz, który zna swoje możliwości i dla dobra klubu gotów jest zostawić własne zdrowie na boisku.

20. Iker Casillas (Real Madryt)
Żywa legenda, a w zeszłym miesiącu skończył dopiero 26 lat. Jest zwinny i nie boi się mocnych strzałów. Jeśli Raul zdecyduje o przejściu na emeryturę, najprawdopodobniej to on zostanie wieloletnim kapitanem ‘Królewskich’.

19. Daniel Alves (FC Sevilla)
Mało który zawodnik potrafi tak zdominować swoją pozycję, jak on. Jego styl gry łączy umiejętności świetnego, nowoczesnego skrzydłowego oraz zawodnika z poprzedniej epoki. Gdy jest w życiowej formie, nikt nie jest w stanie go zatrzymać.

18. Cesc Fabregas (Arsenal Londyn)
Jeśli otworzylibyśmy jego czaszkę, zobaczylibyśmy tam mózg 30-letniego zawodnika. Niewielu piłkarzy jest tak dojrzałych w tak młodym wieku. Nie przytłacza go również ogromna odpowiedzialność, która spoczywa w jego ‘nogach’.

17. Zlatan Ibrahimovic (Inter Mediolan)
Z pewnością jest to jeden z bardziej zmiennych zawodników na tej liście. Jednak mało kto może pochwalić się taką kreatywnością i przeglądem gry. Czyni go to postrachem większości obrońców.

16. Frank Lampard (Chelsea Londyn)
Oddajmy głos liczbom. W trakcie ostatnich sześciu sezonów w barwach ‘The Blues’, opuścił jedynie pięć spotkań ligowych. Do tego dochodzi pokaĽna liczba zdobytych przez niego goli. Piłkarz ten nigdy nie zwalnia i jest bardzo lubiany przez kolegów z drużyny. Czego więcej chcieć?

15. Ruud van Nistelrooy (Real Madryt)
W oczach wielu specjalistów był on już skończony jako piłkarz. Tylko on i Thierry Henry zdobyli po 20 i więcej goli w głównych ligach europejskich, w ciągu pięciu z ostatnich sześciu sezonów. Dajcie mu piłkę, to zdobędzie bramkę. Proste!

14. Petr Cech (Chelsea Londyn)
Jose Mourinho mówi, że jeśli Cech byłby zdrowy przez cały sezon, Chelsea miałaby ‘The Treble’ w kieszeni. Tak ważnym jest on zawodnikiem. Z takim człowiekiem między słupkami możesz przestać martwić się o grę obrońców i skoncentrować na pozostałych aspektach gry.

13. Sergio Ramos (Real Madryt)
Nie bez powodu jest on najlepszym obrońcą na tej liście. Jest duży, silny, szybki i utalentowany. To on był zawodnikiem, który spajał obronę Realu w tym sezonie. Poza tym często włączał się w akcje ofensywne. A ma dopiero 21 lat...

12. Thierry Henry (Arsenal Londyn/FC Barcelona)
Zostałby on z pewnością oceniony nieco wyżej, jednak nie zagrał ani jednego meczu od marca. Ciekawe w jakim stylu powróci do wielkiego futbolu. Mimo to, jest on bardzo pewnym napastnikiem. Jest on jednym z najskuteczniejszych strzelców w dzisiejszych czasach. Gdyby nie jego uraz, nie wiadomo co osiągnąłby Arsenal w ostatnim sezonie.

11. Wayne Rooney (Manchester United)
Kolejny zawodnik, który rozegrał przeciętny sezon (jak na jego wysokie możliwości). Jego wartość dostrzega się, kiedy jest nieobecny. Bardzo ciężko jest go zastąpić i powoli staje się on niezbędny zarówno w klube, jak i reprezentacji.

10. Francesco Totti (AS Roma)
Jego zadanie polega na wypracowywaniu, nie kończeniu akcji. Mimo to udało mu się zdobyć 26 goli w ostatnim sezonie. Zdobył on również ‘Złotego buta’. Najdziwniejszy jest fakt, że zawodnik ten w swojej profesjonalnej karierze nie wykorzystał sześciu rzutów karnych. Poza tym nie ma on prawie żadnych wad jako piłkarz. Potrafi również zagrywać fenomenalne piłki do napastników.

9. Leo Messi (FC Barcelona)
Zostawmy na chwilę Maradonę. Skupmy się na momencie, w którym ten zawodnik ma piłkę przy nodze. Jeśli nie jesteś Nostradamusem, to nie masz pojęcia co za chwilę może się wydarzyć. Jest bardzo nieprzewidywalnym piłkarzem, w pozytywnym sensie oczywiście. 14 goli zdobytych przez niego w trakcie ostatniego sezonu, potwierdza jego wspaniałą klasę.

8. Carlos Tevez (West Ham United)
Zdecydowanie najjaśniejsza postać w klubach, w których występował. Zarówno w Ameryce Południowej, jak i w Europie. Jego wkładu w grę zespołu nie można mierzyć jedynie dzięki golom i asystom. Trzeba do tego dołożyć poświęcenie i heroizm. Ciekawe jak bardzo ten piłkarz rozwinie się w następnym sezonie. Przyszłość futbolu należy do takich ludzi jak on.

7. Steven Gerrard (Liverpool)
Jeśli byłby trochę wyższy i szczuplejszy, wszyscy poddawaliby w wątpliwość jego umiejętności techniczne. Nie bez powodu jest on kapitanem swojego zespołu. Potrafi świetnie panować nad piłką. Rafa Benitez zawsze powtarza, że w polu jest dziewięciu graczy i Steven, który może robić co mu się tylko podoba.

6. Gianluigi Buffon (Juventus Turyn)
Żaden człowiek o jego rozmiarach nie powinien być sportowcem. Przynajmniej teoretycznie. On po prostu zaprzecza wszelkim prawom fizyki. Posiadanie kogoś takiego po swojej stronie sprawia, że porażki zamieniają się w remisy, a remisy w zwycięstwa. Postawa tego piłkarza sprawia, że jego drużyna ma na koniec sezonu kilkanaście punktów więcej, niż mieć powinna.

5. Michael Essien (Chelsea Londyn)
Czy są dla niego jakieś rzeczy niemożliwe do wykonania? Mourinho mógłby zrobić przerwę wszystkim zawodnikom w środku meczu i zostawić go samego na boisku. Piekielnie uzdolniony. Im większa jest stawka spotkania, tym gra on lepiej.

4. Samuel Eto’o (FC Barcelona)
Zmęczyło go już granie drugich skrzypiec u boku Ronaldinho, i słusznie. Jeśli grałby gdziekolwiek indziej, z pewnością ludzie pisaliby na jego cześć pieśni pochwalne. Jest on niesamowicie szybki i ma wspaniały instynkt strzelecki. Dodatkowo, kiedy przeciwnik jest w posiadaniu piłki, to właśnie on wykonuje całą ‘brudną robotę’.

3. Cristiano Ronaldo (Manchester United)
W erze P.C. (Przed Cristiano) skrzydłowi byli szczupli i drobni. Teraz każdy boczny pomocnik marzy o tym, aby posiadać taką szybkość i drybling jak Ronaldo. Potrafi on omijać swoich rywali, niczym pachołki na treningu. Ogromnym plusem tego piłkarza jest umiejętność świetnego wykonywania stałych fragmentów gry.

2. Ronaldinho (FC Barcelona)
Nie bez powodu jest on zawsze uśmiechnięty. Każdy by się śmiał wiedząc, że jest najlepszym piłkarzem na boisku. Kiedy tylko chce, może wprawić w zakłopotanie dowolnego obrońcę. Jest idolem większości młodych chłopaków, którzy marzą, aby stać się kiedyś zawodnikiem takiej klasy. On nigdy nie przystosował się do europejskiego futbolu. Zamiast tego sprawił, że to europejski futbol musiał przystosować się do niego. Wystaw go na boisko i podziwiaj!

1. Kaka (AC Milan)
Czołowa czwórka tej listy jest niesamowita. Jednak on jest ponad całą resztą. Z bardzo prostego powodu. Tak jak nikt inny potrafi on połączyć styl z Ameryki Południowej i Europy. Jest swoistą mieszanką dwóch piłkarskich kultur. Zawodnik ten jest ponadto zagorzałym chrześcijaninem. Z dumą pokazuje podczas meczów swoją koszulkę z napisem „Należę do Jezusa”. Również dlatego jest on na czele tejże listy. Kto bowiem ‘podskoczyłby’ do człowieka, który ma ‘plecy’ tam, na górze...