50 lat od pamiętnego triumfu Manchesteru United w Pucharze Europy

Dla Manchesteru United wygrana na Wembley miała szczególne znaczenie. Zespół sir Matta Busby’ego został pierwszym angielskim zespołem, który wygrał te prestiżowe rozgrywki. Czerwone Diabły triumf zanotowały 10 lat po katastrofie monachijskiej, która zdziesiątkowała zespół.

Dwie bramki dla Manchesteru United zdobył tamtego pamiętnego wieczoru Bobby Charlton. Po jednym trafieniu dołożyli George Best i Brian Kidd. Dla Portugalczyków trafił Jaime da Silva Graca.

Oto co piłkarze Manchesteru United mówili o słynnym wieczorze na Wembley.

Brian Kidd: – Każdy był przekonany, że musimy to wygrać. Czuliśmy, że było nam to pisane. Wiedzieliśmy, że musimy to zrobić dla sir Matta.

Bobby Charlton: – Z całym szacunkiem dla drużyny przeciwnej, dawno mieliśmy szczyt swoich karier za sobą. Wiedziałem, że wielu z nas nie dostanie kolejnej szansy na zdobycie tego pucharu. W meczowy poranek pamiętam, że rozmawialiśmy o tym, że zaszliśmy za daleko, aby teraz polec. Wszystko było po naszej stronie: graliśmy w Anglii, mieliśmy dobre wyniki z portugalskimi zespołami. Poza tym po tym jak wróciliśmy do gry w półfinale z Realem Madryt, sądziłem, że pokonanie nas będzie niemożliwe.

Nobby Stiles: – Sporo pisało się w prasie na temat tego, jak będę krył Eusebio. Ludzie sugerowali, że będę łatał dziury. Jedna gazeta napisała, że Eusebio poprosił sędziego o ochronę. Ale ja szanowałem tego piłkarza i nigdy nie wyszedłem na boisko po to, aby go kopać.

George Best: – Nie mogłem się doczekać tego meczu. Wyobrażałem sobie, że będzie to 90 minut pełne magii, w których ich zgnieciemy. Tylko momentami grałem dobrze, a spotkanie było trudne. Nie graliśmy tak dobrze, sporo było fauli, a do przerwy było 0:0.

Sir Matt Busby: – Przed dogrywką powiedziałem piłkarzom, że istnieje niebezpieczeństwo oddania meczu, jeśli będziemy nieuważnie podawać. Powiedziałem, by trzymali piłkę i grali nią. Kiedy Bobby podniósł puchar, to nastąpiło oczyszczenie. Złagodziło to winę, że naciskałem na grę w Europie. To było moje usprawiedliwienie.