Zamów książkę „Futbonomia” w przedsprzedaży na
LaBotiga.pl:
-
rabat 25% od ceny okładkowej
- oszczędzasz prawie
10 zł- wysyłka już od
7 lutego – książka w Twoich rękach jeszcze przed premierą!
Książki szukaj także na www.empik.com, a od 15 lutego w salonach Empik w całej Polsce.
Fragment książki:W 1995 roku baskijski ekonomista Ignacio Palacios-Huerta, studiujący jeszcze wtedy na Uniwersytecie w Chicago, zaczął nagrywać rzuty karne. Jego praca magisterska pod tytułem Professionals play Minimax opublikowana została w 2003 roku.
Jednym z przyjaciół Ignacio, którzy wiedzieli o jego badaniach, był profesor ekonomii i matematyki na uniwersytecie w Izraelu. Tak się składa, że mężczyzna ten znał również Avrama Granta. Kiedy w 2008 roku Chelsea dotarła pod przewodnictwem Granta do finału w Moskwie, profesor zrozumiał, że badania Ignacio mogłyby pomóc jego koledze. Skontaktował więc ze sobą obydwu mężczyzn. Następnie Ignacio wysłał Grantowi raport, w którym znalazły się cztery wnioski dotyczące rzutów karnych i Manchesteru United:
1. Van der Sar rzucał się w „naturalną stronę” strzelców częściej niż inni bramkarze. Oznaczało to, że stając naprzeciwko prawonożnego zawodnika, bramkarz ten wybierał zazwyczaj swoją prawą stronę, a w przypadku piłkarza lewonożnego – lewą. Prawonożni strzelcy Chelsea mieli zatem większe szanse, posyłając piłkę w swoją „nienaturalną stronę”, czyli w lewą van der Sara.
2. Ingacio podkreślał w swoim raporcie, że „zdecydowana większość rzutów karnych, które broni van der Sar, to strzały oddawane na średniej wysokości (mniej więcej pomiędzy metrem a półtora metra nad murawą), dlatego też należałoby kierować piłkę po ziemi lub bardzo wysoko”.
3. Cristiano Ronaldo był kolejnym specjalnym przypadkiem. Ignacio napisał: „Ronaldo często zatrzymuje się podczas rozbiegu. Jeśli to robi, strzela zazwyczaj (85 procent) w prawą stronę bramkarza”.
4. Ignacio dodał, że Ronaldo może w ostatniej chwili zmienić decyzję o tym, w które miejsce posłać piłkę. Dla bramkarza przeciwnej drużyny oznaczało to, że nie powinien zbyt wcześnie się ruszać. Kiedy bramkarz szybko wykonywał jakiś ruch, Ronaldo zawsze zdobywał bramkę.
5. Drużyna, która wygrywa rzut monetą, może zdecydować, czy chce wykonywać karne jako pierwsza. Oczywiste jest jednak, że powinna wybrać tę opcję. Zespoły, które strzelają jako pierwsze, zwyciężają w 60 procentach przypadków, przypuszczalnie dlatego, że na ich rywalach spoczywa wtedy zbyt wielka presja – przed większością strzałów wiedzą, że muszą zdobyć bramkę, aby pozostać w grze.
Ignacio nie wie, w jakim stopniu wykorzystano jego analizy, ale oglądając rzuty karne w telewizji, był przekonany, że z nich skorzystano. Rzeczywiście, fascynujące jest obejrzeć ten fragment meczu w serwisie YouTube, znając treść jego notatki. Zawodnicy Chelsea wydają się dokładnie przestrzegać jego instrukcji – z wyjątkiem biednego Anelki.
O książce:Gdyby Nicolas Anelka przeczytał Futbonomię, to Chelsea, a nie Manchester United, zwyciężyłaby w finale Ligi Mistrzów w 2008 roku. Gdyby trenerzy wiedzieli, ile strzałów z dystansu w Premier League znajduje drogę do siatki, pewnie by ich zakazali. Gdyby biznesmeni sięgnęli po tę pozycję, nigdy nie kupiliby klubu piłkarskiego, bo zwyczajnie nie da się na nim zarobić…
Wydaje się, że o współczesnym futbolu – rozkładanym codziennie na czynniki pierwsze – wiemy wszystko. Simon Kuper ze Stefanem Szymańskim udowadniają, że to tylko pozory. Spoglądając na piłkę z perspektyw, o których wcześniej nikt nawet nie pomyślał, dochodzą do rewolucyjnych wniosków.
Dlaczego skauci najczęściej wybierają blondynów? Co sprawiło, że Olympique Lyon przestał wygrywać? Dlaczego wkrótce drużyny z Londynu, Moskwy i Paryża zaczną dominować w Lidze Mistrzów? Nieważne, czy jesteś właścicielem, trenerem, skautem, sędzią czy po prostu zwykłym kibicem – musisz sięgnąć po tę książkę.
Dzięki niej spojrzysz na futbol z zupełnie nowej strony.
Autor: Simon Kuper
Tytuł oryginału: Soccernomics
Tłumaczenie: Jakub Małecki
Data wydania: 15 lutego 2017
Cena okładkowa: 39,90 zł
Liczba stron: 512