Angielska bajka o Kopciuszku

„Przejście do Stoke było marzenie, które się ziściło. Nigdy nie przestałem myśleć o tym jak zarobić na życie nie grając w piłkę. Kiedy kończyłem szkołę, to nie miałem nawet żadnych testów w klubie” - wspomina Foster.

„Przeszedłem drogę od dorywczej gry w Racing Club Warwick, zmywania naczyń, aż po zdobywanie umiejętności na szefa kuchni. Zostałem póĽniej sprzedany za 5 tysięcy funtów i dołączyłem do klubu z Football League.”

„W Warwick płacono mi 50 funtów tygodniowo, więc myślałem, że wygrałem wówczas na loterii. Pierwsze dwa lata w Stoke było jednak pasmem kontuzji. Złamałem nadgarstek, miałem problemy z więzadłem krzyżowym i jedynym wyjściem, abym mógł grać i powrócić do pełnej sprawności były mecze w lidze amatorskiej.”

„Początkowo pojechałem do Triventon Town i musiałem pojechać w ośmiogodzinną podróż moim Renault Clio modląc się o to, że się nie zepsuje. Ostatecznie Stoke dostałem ponowne powołanie od Stoke i mogłem zasiąść na ławce.”

„Miałem kontuzje, ale to nie umniejsza faktu, że pracowało ze mną czterech menadżerów, a żaden z nich nie wykazał mną większego zainteresowania. Zanim podpisałem kontrakt z Wrexham byłem po katastrofalnym okresie gry w Kidderminister i myślałem już o zakończeniu mojej przygody z futbolem. Zastanawiałem się, czy czasem nie marnuję mojego czasu i czy nie lepiej byłoby spróbować czegoś innego.”

Zwrotnym punktem w tej zaskakującej historii Fostera było wypożyczenie do Wrexham. W zespole tym występował syn menadżera Manchesteru United, Darren Ferguson.

„Przejście do Wrexham odmieniło moją karierę i będę zawsze wdzięczny Denisowi Smithowi, że podjął to ryzyko. Jestem również wdzięczny Darrenowi, ponieważ wiem, że rozmawiał on o mnie ze swoim ojcem.”

„W przeciągu tygodnia od podpisania kontraktu z United dołączyłem do Watford. Klub postawił sprawę jasno, będzie mnie wypożyczał przez sezon czy dwa” - zakończył Foster.