Prywatność na
DevilPage.pl

W serwisach DevilPage.pl korzystamy z plików cookies, aby zapewnić Wam wygodę, bezpieczeństwo i komfort użytkowania stron. Cookies wykorzystywane są m.in. do personalizacji reklam. Szczegółowe informacje na temat plików cookies znajdziesz w naszym dziale Polityka Cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz także postanowienia naszego Regulaminu.

Akceptuję pliki Cookies i Regulamin

Sir Bobby Charlton

METRYCZKA
Imię i nazwisko:Robert Charlton
Data urodzenia:11/10/1937 r.
Miejsce urodzenia: Ashington, Northumberland, Anglia
Pozycja:Pomocnik
Debiut w ManUtd:6/10/1956 r. przeciwko Charlton ( dom )
Rekordy Charltona'a w latach 1953-1973
Występy:Bramki:
Liga:604 (2)199
FA Cup:7919
Puchar Ligi:24 (2)7
Turnieje europejskie:45 (1)22
Razem:759 (2)247
Rekordy w reprezentacji Anglii w latach 1958-1970
106 występów, 49 gol 1966 Mistrz Świata
Sukcesy w United
1968 Puchar Europy
1967 Mistrzostwo Anglii
1966 Piłkarz Roku w Europie
1965 Mistrzostwo Anglii
1963 F.A. Cup
1957 Mistrzostwo Anglii
1991 Puchar Zdobywców Pucharów
1990 F.A. Cup
Sir Bobby Charlton jest bez wątpienia jednym z najbardziej znanych angielskich piłkarzy wszechczasów. Jego imię jest kojarzone z najlepszymi momentami angielskiej piłki, a także z najwyższymi standardami sportowego zachowania i uczciwości. Szybkość i piorunując strzał pozwoliły Charltonowi zdobyć najbardziej widowiskowe bramki w angielskim footballu.

Urodzony w Ashington w Northumberland Charlton miał piłkę nożną we krwi. Trzech jego wujków grało w drużynie Leeds United, kuzyn matki, Jackie Milburn, był legendą Newcastle United. W 1953 roku w wieku zaledwie 17 lat podpisał kontrakt z Manchesterem United i spędził następne 17 lat na Old Trafford. Był jednym z tych "Dzieci Busby'ego", którzy przeżyli katastrofę w Monachium i wraz z Duncanem Edwardsem, Rogerem Byrne, i Tommy Taylorem stanowił o sile United w latach pięćdziesiątych, a w latach sześćdziesiątych wraz z Denisem Law i Georgem Bestem prezentowali najlepszy football w historii United.

Zaczynając karierę na pozycji napastnika w reprezentacji Anglii grał na lewej flance a w końcu grał na pozycji cofniętego napastnika znanego z potężnego strzału. Stwierdzenie, że Bobby Charlton umiał kopnąć piłkę to niedopowiedzenie wieku. Niektóre z jego strzałów przeszły do historii angielskiej piłki i United. W 1966 roku jego dwa potężne strzały pogrążyły Portugalię w półfinale Mistrzostw Świata. 106 występów w reprezentacji pobili inni zawodnicy ale 49 strzelonych bramek pozostaje rekordem do dziś i nie zapowiada się aby ten wynik został poprawiony przez kogokolwiek.

Oprócz atomowego strzału Charlton miał umiejętność dokładnego długiego podania, był doskonały w grze głową i miał niesamowitą zwrotność. Człowiek z charakterystycznie zaczesaną fryzurą miał piłkę nożną płynącą w żyłach, był piłkarzem z urodzenia. Przed katastrofą w Monachium grał w przedniej formacji, ale w swoim pierwszym pełnym sezonie miał trudności z wygraniem rywalizacji z takimi graczami jak Taylor i Viollet. Po 1958 roku grał jako środkowy napastnik, jednak na początku lat sześćdziesiątych Matt Busby przesunął go na lewe skrzydło, gdzie był nie do zatrzymania. W połowie lat sześćdziesiątych zaczął występować w roli rozgrywającego. Grając na tej pozycji stał się najbardziej sławny i zabłysnął w pełni swoimi ponadprzeciętnymi umiejętnościami.

Charlton miał niesamowitą zdolność do strzelania bramek w debiutach: zdobył gole w pierwszych występach w angielskich młodzieżówkach, w pierwszym występie dla United ( dwie bramki z Charltonem ) i pierwszym pełnym występie w drużynie narodowej ( w meczu ze Szkocją ). Bobby zdobył 199 goli w 606 występach ligowych w barwach United, walnie przyczyniając się do wygrania ligi w latach 1957, 1965 i 1967. Kolejne trofea to FA Cup w 1963 roku i Puchar Europy w 1968, gdzie dwa gole pogrążyły Benfikę w meczu finałowym na Wembley. Lata sześćdziesiąte to wspaniała era brytyjskiego footballu z takimi graczami jak Charlton, Law, czy Best, którzy uczynili Manchester United nieodłączną częścią kultury tej dekady.

W przeciwieństwie do cichego Bobby'iego jego brat i kapitan Leeds United, Jack, był towarzyski i pełen życia. Nieszczęście z Monachium i śmierć kolegów z drużyny miały głęboki wpływ na Bobby'iego. Stał się bardziej poważny i przygaszony, można powiedzieć ,iż cierpiał dlatego, że udało mu się przeżyć. Najwspanialszy moment dla braci Charlton nastąpił w 1966 roku gdy udało im się wygrać Mistrzostwa Świata. Rok 1966 był wspaniałym rokiem dla Bobby'iego - został wybrany Najlepszym Zawodnikiem Roku w Europie i w Anglii. 106 występów ( w latach 1958 - 1970 ) w narodowej reprezentacji Anglii było rekordem do 1973 roku kiedy to wynik ten poprawił Bobby Moore.

Po zakończeniu kariery w United w 1973 roku Bobby Charlton został managerem zespołu Preston North End, jednak introwertyczny Bobby nie nadawał się do takiej pracy. Zrezygnował po spadku klubu do drugiej ligi w 1975 roku. Później pracował jako dyrektor w klubie Wigan Athletic, a w 1984 roku został zatrudniony na stanowisku dyrektorskim w Manchesterze United. W 1974 Bobby otrzymał jedno z najważniejszych odznaczeń w Wielkiej Brytanii - Commander of the Most Excellent Order of the British Empire, w 1994r nadano mu tytuł szlachecki. Dziś, jako jeden z dyrektorów Manchesteru United, jest ambasadorem footballu, był też zaangażowany w kandydaturę Anglii do prowadzenia Mistrzostw Świata w 2006 roku. Godny naśladowania dla każdego piłkarza z ambicjami, skromny i bardzo uczciwy człowiek, Bobby Charlton jest szanowany jako jeden z największych sportowców Anglii.