MEtrYCZKA
Imię i nazwisko:	William Henry Meredith
Data urodzenia:	30/7/1874 r.
Miejsce urodzenia:	Black Park, Walia
Pozycja:	Skrzydłowy
Debiut w ManUtd:	1/1/1907 r. przeciwko Aston Villi ( dom )
Rekordy Meredith'a w latach 1907-1921
	Występy:	Bramki:
Liga:	303	35
FA Cup:	29	0
Razem:	332	35
Rekordy w reprezentacji Walii w latach 1895-1922
48 występów, 11 gol
Sukcesy w United
1911 Mistrzostwo Anglii 1909 F.A. Cup 1911 Mistrzostwo Anglii

Ryan Giggs został nazwany "Walijskim Czarodziejem". Jego styl przechodzenia obrońców przeciwnej drużyny i lśniące geniuszem biegi, pozwoliły go ogłosić Klasyką Pomocnika Piłki Nożnej dość wcześnie. Jednakże pierwszy Walijski Czarodziej Manchesteru United lśnił na skrzydle prawie 90 lat przed Giggsem - nazywał się Billy Meredith.

Meredith był całkiem kontrowersyjnym zawodnikiem w czasach, gdy Man United po raz pierwszy zasmakował sukcesu. Można powiedzieć, że był Eric'iem Catnoną tamtych czasów, lecz stylem gry przypominał Ryana Giggs'a bądź George'a Besta. W United grał w latach 1907-21 (włącznie z latami wojny). Jego wybuchowa prędkość i powikłane biegi skrzydłem włącznie z jego śmiertelnymi dośrodkowaniami pozwoliły mu zasłużyć na przydomek "Walijskiego Czarodzieja". Tym samym stał się niewątpliwą gwiazdą drużyny i bohaterem wśród kibiców. Meredith dostał również przydomek "Stary Chudzielec" za jego wagę, smukłość i postawę.

Po graniu w Northwich Victoria i Wrexham, podpisał kontrakt z Manchesterem City w 1894 i szybko wyrobił sobie dobrą opinię. W City wygrał Second Division dwa razy: w 1899 i 1903 roku. Poprowadził również drużynę do zwycięstwa Finału Pucharu FA w 1904. Wyglądało na to, że Billy jest porządnym człowiekiem, aż do roku 1905, kiedy to wybuchła afera korupcyjna. - FA oskarżyło go o próbę przekupstwa pewnego piłkarza Aston Villi. Meredith zaprzeczył oskarżeniom, ale Angielski Związek Piłki Nożnej zawiesił go i całą drużynę City na rok. Ostatecznie zawieszenie zostało unieważnione i Meredith oszołomił Angielską Piłkę poprzez podpisanie kontraktu z wielkim rywalem City - Manchesterem United.

Pod wodzą Ernesta Mangnalla, jednego z najlepszych trenerów klubu, Meredith przyczynił się w United do zdobycia chwały. Wygrał dwa razy Mistrzostwo Anglii w 1908 i 1911 roku i raz Puchar FA w 1909. W 1907 roku angielscy piłkarze stworzyli swego rodzaju "unię piłkarzy", jednak natknęła się ona na sprzeciw FA i wielu graczy zostało zmuszonych do opuszczenia jej, ale Meredith nie poddał się i trzymał się swoich zasad. Billy wraz z Charlie'm Roberts'em, był jedną z głównych postaci w Unii Piłkarzy i postanowił dołączyć do "The Outcasts FC" - grupy graczy United, którzy nie uznawali zasad FA. Ostatecznie osiągnął sukces, kiedy FA uległa w 1910 roku i pozwoliła istnieć Unii Piłkarzy - to było wspaniałe zwycięstwo dla Meredith'a i jego kolegów.

Pierwsza wojna światowa przerwała ostatecznie jego dobrą passę w United w 1915 roku, a po wojnie nie mógł dość do swojej poprzedniej formy. Meredith zadziwił znów i powrócił do Man City w 1921 by tam zakończyć swoja piłkarską karierę. Został uznany najstarszym reprezentantem kraju kiedy grał dla Walii w nadzwyczajnym wieku 48 lat, podobnie w półfinale Pucharu FA kiedy miał 49 lat. Żaden materiał filmowy nie zarejestrował Mereditha w akcji. Jedyne co po nim pozostało to kilkanaście sprawozdań z meczy, nieco artykułów w gazetach i trochę fotografii. Jego imię jest dziś rzadko wspominane, ale kiedy przeanalizuje się jego piłkarską karierę nie ma się wątpliwości, że był jednym z prawdziwych gigantów tamtych lat i zasługuje na miejsce w loży legend klubu.