METRYCZKA
Imię i nazwisko:	Mark Leslie Hughes
Data urodzenia:	1/11/1963 r.
Miejsce urodzenia:	Wrexham, Walia
Pozycja:	Napastnik
Debiut w ManUtd:	26/10/1983 r. przeciwko Port Vale ( dom )
Rekordy Hughes'a w latach 1983-1986 & 1988-1995
	Występy:	Bramki:
Liga:	336 (9)	120
FA Cup:	45 (1)	17
Puchar Ligi:	37 (1) (2)	16
Turnieje europejskie:	30 (3)	9
Razem:	448 (14)	162
Rekordy w reprezentacji Walii w latach 1983-2000
72 występy, 16 goli
Sukcesy w United
1994 F.A. Cup 1994 Mistrzostwo Anglii 1993 Mistrzostwo Anglii 1992 Puchar Ligii 1991 Puchar Zdobywców Pucharów 1990 F.A. Cup 1985 F.A. Cup

Mark Hughes musi zostać uznany za jednego z najbardziej utalentowanych graczy we współczesnej angielskiej piłce. Strzelec bardzo spektakularnych goli, szczególnie przewrotką, "Sparky" Hughes był rodzajem gracza, dzięki któremu gra nigdy nie była nudna. Hughes doskonale podawał piłkę, mógł też grać na pozycji rozgrywającego, potrafił przytrzymać piłkę, poczekać na kolegów z drużyny i wtedy ruszyć do ataku. Potrafił tak dobrze zastawiać piłkę, że odebranie mu jej graniczyło z cudem.

Ta umiejętność Hughesa pozwalała United wyprowadzać szybkie kontrataki, które były cechą charakterystyczną drużyny we wczesnych latach 90-tych. Wystarczyło podać do niego piłkę a ta wręcz przyklejała się do jego ciała. Kochał kiedy przeciwnicy odbijali się od niego jak od ściany, a kiedy podeszli na zbyt małą odległość mijał ich błyskawicznym zwodem i oddawał morderczy strzał na bramkę. I któż mógłby zapomnieć ten porywczy walijski temperament, który mógł dojść do głosu podczas zaciętej walki na boisku. Dla wielu obserwatorów trudno było zrozumieć jak taki spokojny i cichy człowiek, jakim był poza murawą, mógł zmieniać się w tak ostro walczącego gracza zaraz po przekroczeniu linii boiska.

Urodzony w Wrexam, dołączył jako junior do drużyny United i jako bramkostrzelny napastnik szybko został graczem pierwszej jedenastki sezonie 1983/1984. Czerwone Diabły na początku sezonu uzyskały 10 punktów przewagi, ale forma opuściła zespół i ostatecznie Hughes wraz z kolegami zakończył rozgrywki na czwartej pozycji. Mark szybko został regularnym kadrowiczem w zespole Walii (zagrał w narodowych barwach 72 spotkania i w 1999 roku został kapitanem drużyny ) i jego wspaniałe występy spowodowały, że uznano go za jeden z najlepszych talentów piłkarskich w Anglii. Po wygraniu Finału FA Cup w 1985 roku i otrzymaniu nagrody dla Najlepszego Młodego Zawodnika Roku Hughes przykuł uwagę największych europejskich klubów.

W 1986 roku Mark Hughes został sprzedany do Barcelony za 2 miliony funtów, jednak presja ze strony kibiców na Nou Camp i ogromne oczekiwania nie wpłynęły dobrze na jego grę. Został nawet wypożyczony do Bayernu Monachium, ale było jasne, że jego przyszłość jest związana z grą w Anglii.

Alex Ferguson był pierwszy w kolejce po Hughesa gdy Barca wystawiła go na listę transferową i sprowadził go z powrotem do United w 1988 roku za 1,6 miliona funtów. Był to bardzo udany zakup Fergusona - Hughes zaczął grać jak dawniej. W latach 1989 i 1991 został uznany Najlepszym Zawodnikiem Roku.

Fani United najbardziej kochali jego cudowne gole. Jest ich zbyt dużo aby wymienić wszystkie, ale kilka najznamienitszych to: gol przewrotką w meczu Walia-Hiszpania, niesamowity gol z ostrego kąta w finałowym meczy Pucharu Zdobywców Pucharów z Barceloną w 1991 roku, 25-cio jardowy lob w meczu z Manchesterem City w 1989 roku, strzał z woleja, który doprowadził do remisu w ostatnich sekundach półfinału FA Cup z Oldham w 1994 roku i uratował sezon dla United gdy Hughes był u szczytu kariery. Walijczyk zdobył także dwa gole w Finale FA Cup w 1990 roku i strzelił trzecią bramkę w finale tych rozgrywek zespołowi Chelsea w 1994 roku.

W połowie i pod koniec lat 80-tych gdy Manchester United był dość słabą drużyną, Sparky był zawodnikiem, z którego można było być dumnym i którego każda wielka drużyna chciałaby mieć w swoich szeregach. Kiedy wraz z przybyciem Cantoną nastały lata chwały, Hughes odegrał dużą rolę w zdobyciu dwóch tytułów mistrzowskich i Dubletu w 1994 roku. Pojawiły się głosy, że Cantona i Hughes nigdy nie stworzą dobrego duetu, ale ich współpraca od początku układała się fantastycznie.

W 1995 roku 32-letni Mark Hughes został niespodziewanie sprzedany przez Alexa Fergusona do Chelsea. Z londyńczykami udało mu się wygrać FA Cup i zostać jedynym graczem, który zdobył to trofeum czterokrotnie. Fani United chyba jeszcze nigdy nie byli tak niezadowoleni z decyzji managera - drużynę opuścił zawodnik, który przez dekadę był ikoną klubu.

W 1999 roku został selekcjonerem reprezentacji Walii, doprowadzając drużynę w 2003 do baraży o udział w Mistrzostwach Europy. Sparky rozegrał ostatnie spotkanie w maju 2002 przeciwko Blackburn Rovers, kończąc karierę zawodowego piłkarza w wieku 38 lat. Chciał grać w piłkę najdłużej jak tylko było to możliwe. Widok Marka Hughesa grającego w barwach Chelsea, Evertonu czy Blackburn był ciężki do zniesienia dla kibiców United. Na zawsze pozostanie zapamiętany przedzierający się przez obronę przeciwnika w czerwonych barwach swojego ukochanego Manchesteru United. Alex Ferguson powiedziało nim :"Wojownik, któremu możesz zaufać na śmierć i życie".