METRYCZKA |
Imię i nazwisko: | Gary Neville |
Data urodzenia: | 18/02/1975 r. |
Miejsce urodzenia: | Bury, Anglia |
Pozycja: | Obrońca |
Debiut w Man Utd: | 8/04/1994 |
Rekordy Neville'a w latach 1992-2011 |
| Występy: | Bramki: |
Liga: | 400 | 5 |
FA Cup: | 47 | 0 |
Puchar Ligi: | 25 | 0 |
Turnieje europejskie/Inne: | 133 | 2 |
Razem: | 605 | 7 |
Sukcesy w United |
1994 Mistrzostwo Anglii
1994 Puchar Anglii
1994 Tarcza Wspólnoty
1996 Mistrzostwo Anglii
1996 Puchar Anglii
1996 Tarcza Wspólnoty
1997 Mistrzostwo Anglii
1997 Tarcza Wspólnoty
1999 Mistrzostwo Anglii
1999 Puchar Anglii
1999 Liga Mistrzów
2000 Mistrzostwo Anglii
2001 Mistrzostwo Anglii
2003 Mistrzostwo Anglii
2003 Tarcza Wspólnoty
2004 Puchar Anglii
2006 Puchar Ligi
2007 Mistrzostwo Anglii
2007 Tarcza Wspólnoty
2008 Mistrzostwo Anglii
2008 Liga Mistrzów
2008 Klubowe Mistrzostwo Świata
2009 Mistrzostwo Anglii
2009 Puchar Ligi
2010 Puchar Ligi
2010 Tarcza Wspólnoty
|
Po grze w rodzinnym Bury oraz szkółce Greater Manchester, Gary Neville w lipcu 1991 roku trafił do akademii Manchesteru United. Jego talent był tak wielki, że w styczniu 1993 roku podpisał profesjonalny kontrakt z Czerwonymi Diabłami.
Starszy z braci Nevilleów był jednym z członków zwycięskiej drużyny United, która wygrała Młodzieżowy Puchar Anglii. Efektem wspaniałej postawy Garego w juniorach był upragniony debiut w seniorach United. Miało to miejsce podczas rozgrywek Pucharu UEFA kiedy to Manchester United podejmował drużynę Torpedo Moskwa we wrześniu 1992 roku.
W sezonie 1994/95 Gary był już regularnie wystawiany w pierwszym składzie, gdyż kontuzji w tamtym okresie nabawił się Paul Parker. W 1995 roku Neville po raz pierwszy zagrał w finale Pucharu Anglii. Występ młodego zawodnika był wtedy nieudany, gdyż Czerwone Diabły przegrały. Na domiar złego kilka dni wcześniej podopieczni Sir Alexa Fergusona rzutem na taśmę zostali wyprzedzeni w Premiership.
W następnym sezonie było zupełnie inaczej. Gary wraz z drużyną zdobył mistrzostwo kraju i Puchar Anglii po wygranym spotkaniu z Liverpoolem. Jego bardzo dobra gra i osiągnięcia tak się spodobały selekcjonerowi reprezentacji Albionu, że powołał go na Mistrzostwa Europy w 1996 gdzie rozegrał niemalże wszystkie spotkania. Gary nie zagrał tylko w półfinale, ponieważ pauzował za kartki. W 1997 roku nasz obrońca wywalczył z United mistrzostwo kraju.
Latem 1998 roku Gary został powołany do reprezentacji narodowej na Mistrzostwa Świata we Francji gdzie rozegrał trzy z czterech spotkań.
Sezon 1998/1999 to bodajże najbardziej udany w całej karierze Nevillea. Otóż przez cały czas rozgrywek nie opuścił on żadnego meczu i rozegrał, aż 54 spotkania. W spotkaniu z Evertonem Garemu udało się strzelić nawet bramkę. Wspaniały sezon zwieńczył zdobywając z zespołem z Old Trafford "Potrójną Koronę."
Sezon 1999/2000 starszy z braci Nevilleów zaczął od rehabilitacji po kontuzji pachwiny. Do składu powrócił w spotkaniu z Newcastle, ale kontuzja się odnowiła i wykluczyła Garego z gry do listopada 1999 roku. We wspomnianym sezonie nasz obrońca zaliczył swój 250 występ w barwach United i do swojej kolekcji dołożył czwarty medal mistrza Premiership.
Selekcjoner reprezentacji Anglii przy ustalaniu składu na Mistrzostwa Europy w 2000 roku nie pominął Garego, a ten zaliczył na holendersko-belgijskim turnieju wszystkie trzy mecze.
W sezonie 2000/01 Gary występował na pozycji środkowego obrońcy wraz z Wesem Brownem. Wspaniała postawa tych zawodników spowodowała, że Jaap Stam musiał walczyć o miejsce w składzie. Pod koniec sezonu Garego z gry wyeliminowała kontuzja i nie zagrał pozostałych czterech spotkań do zakończenia sezonu.
18-go maja 2001 roku podpisał nowy kontrakt, który wygasa dopiero w lipcu 2007 roku.
Neville był bliski występu na swoim drugim mundialu w karierze, jednak z gry wyeliminowała go kontuzja. Otóż Gary złamał sobie jedną z kości śródstopia. Ostatecznie do Japonii i Korei pojechał inny zawodnik powołany przez Svena Gorana Erikssona.