METRYCZKA
Imię i nazwisko:	Denis Law
Data urodzenia:	24/2/1940 r.
Miejsce urodzenia:	Aberdeen, Szkocja
Pozycja:	Napastnik
Debiut w ManUtd:	18/8/1962 r. przeciwko WBA ( dom )
Rekordy Law'a w latach 1962-1973
	Występy:	Bramki:
Liga:	305 (4)	171
FA Cup:	44 (2)	34
Puchar Ligi:	11	3
Turnieje europejskie:	33	28
Razem:	393 (6)	236
Rekordy w reprezentacji Szkocji latach 1958-1974
55 występów, 30 gol
Sukcesy w United
1967 Mistrzostwo Anglii 1965 Mistrzostwo Anglii 1964 Najlepszy Piłkarz w Europie 1963 F.A. Cup

W latach 60-tych Denis Law był królem Old trafford. Potrafił strzelać bramki z dystansu, głową, przewrotkami, umiał się znaleźć w polu bramkowym - jeśli chodzi o umieszczanie piłki w siatce Law był mistrzem, niedoścignionym geniuszem. Był zawodnikiem kochanym przez wszystkich fanów - gdy grał dawał z siebie wszystko. Ten zawzięty Szkot walczył o każdą piłkę, nie bał się nikogo, mało było graczy z podobnym duchem walki i współzawodnictwa.

Średniego wzrostu i wątłej budowy Law miał lwie serce do walki i niesamowitą skoczność. Z zawsze charakterystycznie zaciśniętymi w garści długimi rękawami od koszulki mógł skoczyć wyżej od każdego innego zawodnika i strzelić bramkę głową. Denis mógł zdobyć gola z każdej pozycji, a z bliskiej odległości był zabójczo skuteczny. Jeśli tylko choć na chwilę bramkarz zawahał się, on doskakiwał natychmiast do piłki i już za chwilę biegł z uniesioną ręką ciesząc się ze zdobytej bramki. George Best powiedziało nim -"Denis był najlepszy, mógł strzelić bramkę nawet w niemożliwych sytuacjach." Oprócz tego, że Denis był znakomitym snajperem potrafił także precyzyjnie podać piłkę do każdego zawodnika na boisku.

Jak na ironię, Denis Law i Jimmy Greaves urodzili się w tym samym roku w odstępie czterech dni i spędzili lata rywalizując ze sobą. Dużo graczy używa swoich umysłów na równi z atrybutami fizycznymi. Najmocniejszymi stronami Lawa były czujność i umiejętność przewidywania co może się wydarzyć na boisku. Wydawało się, że przeczuwał co się za chwilę wydarzy wcześniej od wszystkich innych i posiadając niesamowity refleks wiedział jak wykorzystać tę przewagę.

Swoją karierę piłkarską rozpoczął w Huddersfield w 1956 roku. Po nieudanym pobycie we włoskim Torino dołączył do United w sierpniu 1962 roku za rekordową wówczas sumę 115 tysięcy funtów. Strzelił dwa gole w swoim debiucie, zdobył także dwie bramki w finale FA Cup w tym samym sezonie. Przez pierwsze pięć sezonów rozegrał 222 spotkania zdobywając w tym czasie 160 goli. Większość z nich była niesamowita, niektóre wręcz niemożliwe do zdobycia, ale wszystkie zdobyte w pewny, arogancki sposób, który przypadł fanom do gustu.

Law został uznany najlepszym graczem Starego Kontynentu w 1964 roku i w kilku meczach był kapitanem United. Pomógł Diabłom wygrać ligę w 1965 i 1967 roku tworząc wraz z Bestem i Charltonem legendarne trio. Był regularnie powoływany do reprezentacji Szkocji. Law grał w wielu spotkaniach przeciwko Anglii, najbardziej pamiętnym był mecz w którym Szkocja pokonała mistrzów świata w 1967 roku na Wembley 3-2. Denis był tak zawzięcie i ostro grającym zawodnikiem, że często łapał kontuzje. Przez kontuzję kolana nie grał w zwycięskim dla United finale Pucharu Europy w 1968 roku.

W 1973 ówczesny manager United Tommy Docherty dał Denisowi 'wolną rękę' i zawodnik dołączył do Manchesteru City. W pamiętnym meczu na Old trafford w 1974 roku kiedy United było zagrożone spadkiem do drugiej ligi, Denis Law w 85 minucie wepchnął piłkę do siatki i Diabły zostały relegowane do niższej klasy rozgrywek. Smutek na twarzy Lawa po strzeleniu gola pokazywał jak silna więź łączyła go ze starym klubem. Była to jego ostatnia bramka w karierze - po tym meczu był tak przybity, że zdecydował się 'powiesić korki na kołku'. Fakt, że fani United nigdy nie winili go za spadek drużyny do drugiej ligi pokazywało wielki szacunek i przywiązanie do tego gracza. Ostatni występ na arenie międzynarodowej zanotował na Mundialu w 1974 roku. Po zakończeniu kariery pracował w mediach, obecnie jest zatrudniony w "Radio 5".

Denis Law pozostanie zapamiętany jako wielki zawodnik, który swoją grą potrafił doprowadzić fanów do białej gorączki. Niesamowity snajper, pierwszy (niektórzy twierdzą jedyny) Król Old trafford.