Prywatność na
DevilPage.pl

W serwisach DevilPage.pl korzystamy z plików cookies, aby zapewnić Wam wygodę, bezpieczeństwo i komfort użytkowania stron. Cookies wykorzystywane są m.in. do personalizacji reklam. Szczegółowe informacje na temat plików cookies znajdziesz w naszym dziale Polityka Cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz także postanowienia naszego Regulaminu.

Akceptuję pliki Cookies i Regulamin

Frank O'Farrell, 1971 - 1972

Frank O’Farrell urodził się w Cork, w Irlandii. Jako młody chłopak Frank pracował przy piecu na Irlandzkiej Kolei - podrzucał węgiel. Potem postanowił rozpocząć piłkarską karierę. Jego pierwszym zespołem był Cork United, ale po krótkim czasie O’Farrell przeprowadził się do Anglii. W styczniu 1948 roku podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt z West Ham United, a następnie, w listopadzie 1956 roku przeniósł się do Preston North End. Potem Frank dostał powołanie do reprezentacji, w której nie grał jednak za długo.

Już w 1961 roku O’Farrell rozpoczął karierę managera w Południowej Lidze. W październiku tego samego roku objął posadę trenera w klubie Weymouth. Z drużyną tą doszedł do czwartej rundy Pucharu FA po raz pierwszy w historii tego klubu oraz pomógł jej w zdobyciu Mistrzostwa Południowej Ligi.

Sukcesy Franka szybko zostały dostrzeżone i w roku 1965 dostał propozycję z klubu Torquay United, którą oczywiście przyjął. Już w pierwszym sezonie O’Farrell wraz z drużyną awansował z Fourth Division do Third Division.

Ale Frank w Torquay’u nie pozostał długo, bowiem w grudniu 1968 roku przeniósł się do Leicester’u City. Niestety początek nie był dobry, ponieważ klub spadł do Second Division. Mimo wszystko Frank’owi udało się doprowadzić Lisy do finału FA Cup, w którym polegli Manchester’owi City. Dwa sezonu później Leicester został Mistrzem Second Division i awansował do drugiej ligi.

Po tym sukcesie Frank O’Farrell został sprowadzony do Manchesteru United. Było to w czerwcu 1971 roku. To dzięki jego skutecznej taktyce i sukcesom w prowadzeniu innych zespołów Frank dostał tę posadę. W tym samym roku do United został również zakupiony Malcolm Musgrove, który wcześniej pracował z O’Farrell’em w Leicesterze jako jego asystent. Razem mieli stanowić wspaniałą kadrę trenerską, zdolną osiągnąć najwyższe sukcesy.

Pod okiem nowych trenerów, Diabły w sezonie 1971/1972 radziły sobie całkiem nieźle, przegrywając tylko jedno spotkanie, z pierwszych czternastu! W październiku byli już liderem First Division gdy przyszły Święta Bożego Narodzenia, Diabły miały już przewagę 5 punktów nad drugim zespołem. Jednak potem przyszedł kryzys. W grudniu, styczniu i lutym United odnotowało bardzo słaby występ - 3 remisy i 7 porażek co oczywiście spowodowało spory spadek w tabeli. Sezon nie należał do najlepszych i ostatecznie Diabły zakończyły rozgrywki na 8 lokacie.

Mimo słabego miejsca w tabeli, O’Farrell w tym sezonie sprowadził do zespołu wspaniałego Marina Buchana z 125 tysięcy funtów. Było to podczas zimowego okna transferowego w 1972 roku. Jak się potem okazało, Buchan był fantastycznym zawodnikiem. Wystąpił w 455 ligowych spotkaniach a w późniejszym okresie został kapitanem Manchesteru.

Kolejny sezon 1972/1973 zaczął się fatalnie, od trzech porażek z Ipswich, Liverpoolem i Evertonem, a na dodatek gwiazdy z lat sześćdziesiątych powoli odchodziły na emeryturę. Wtedy rozpoczęły się problemy kadrowe z takimi gwiazdami jak Pat’em Crerand’em, Bill’em Foulkes’em czy George’em Best’em.

W grudniu tego sezonu, Diabły miały na koncie 22 rozegrane mecze, z czego tylko 5 wygranych, 6 zremisowanych i aż 11 przegranych. W związku z tą złą sytuacją w klubie, Rada Nadzorcza drużyny wydała takie oświadczenie: „W związku ze słabą pozycją klubu w lidze, jednogłośnie zdecydowaliśmy, że Frank O’Farrell oraz Malcolm Musgrove zostają bezzwłocznie zwolnieni ze swych posad.”

Po ogłoszeniu tego werdyktu i po opuszczeniu Manchester’u, O’Farrell przeniósł się w listopadzie 1972 roku do Cardiff City gdzie został trenerem. Następnie został wybrany na selekcjonera reprezentacji Iranu w kwietniu 1974 roku, co przyniosło mu spore dochody. Wraz z piłkarzami Iranu Frank osiągnął spore sukcesy. Między innymi w 1974 roku doprowadził ich do finału Asia Cup, który wygrali, pokonując Izrael 1:0. Po tej krótkiej przygodzie z kadrą Iranu, O’Farrell powrócił do Anglii, do swojego byłego klubu - Torquay United.

Ciekawostki:
  • - W tym samym dniu, kiedy O’Farrell został wyrzucony z Manchesteru również George Best opuścił klub. W oficjalnym stwierdzeniu można było przeczytać: „Ponadto George Best zostaje wystawiony na listę transferową bez możliwości powrotu do klubu, tak będzie najlepiej dla zawodnika, kiedy opuści Old Trafford.”
  • - Krótko przed zwolnieniem O’Farrella w The Mancehster Evening News pojawił się artykuł pod tytułem „Be Fair To Frank”, w którym felietonista David Meek prosił zarząd klubu o danie Frankowi jeszcze jednej szansy. Jednak nic to nie dało, dziennikarz dostał zakaz podróżowania autokarem z drużyną.
  • - Na koniec Frank O’Farrell otrzymał 50 tysięcy funtów odprawy. Mimo, że jego kontrakt był wtedy jeszcze ważny przez 3,5 roku. Była to największa w historii zapłata dla managera w tamtych czasach.